* Με τον Don Rosa στην Thessaloniki Comic Convention 2019
Φέτος ήταν μια καλή χρονιά!
Υπήρξαν νίκες σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, όπως επίσης πολλά ευτράπελα και δύσκολες καταστάσεις, αλλά κάνοντας τη σούμα με το μυαλό μου, θεωρώ ότι υπερτερούν τα θετικά. Μαζί με όλες αυτές τις εμπειρίες, ήρθαν και κάποια μαθήματα τα οποία θεωρώ ότι αξίζει να μοιραστώ.
~~~
Τα μαθήματα
~~~
Δεν μπορείς να δεις τη μεγάλη εικόνα όταν τρέχεις σαν παλαβός. Είτε πρόκειται για προσωπικούς στόχους, είτε για επαγγελματικούς, για σπουδές ή οικογένεια, αν δεν υπάρχουν κάποιοι στόχοι – σταθμοί, μια μεγάλη εικόνα, απλά βρίσκεις τον εαυτό σου παγιδευμένο στην καθημερινότητα να τρέχει πανικόβλητος. Το γεγονός ότι το καταλαβαίνει κανείς αυτό δε σημαίνει ότι αυτόματα σταματάει να το κάνει, αλλά είναι μια αρχή.
Το νόημα της ζωής είναι στα πράγματα που μας ζορίζουν…. τα οποία μάλιστα μπορούν να γίνουν μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση, αν τα δούμε ως τέτοια. Το δύσκολο εδώ έρχεται όταν στις προσωπικές μας δυσκολίες, έρχονται να προστεθούν και οι δυσκολίες άλλων ανθρώπων γύρω μας (οικογένεια, φίλοι, συνεργάτες, οτιδήποτε). Η προσωπική ανθεκτικότητα, σε τέτοια ζητήματα, είναι σίγουρα ένας ωραίος στόχος να θέσει κανείς. Με αυτήν εκπαιδευόμαστε να είμαστε λιγότερο γκρινιάρηδες και μπορούμε ευκολότερα να βοηθήσουμε τους γύρω μας.
…και για τα πράγματα που μας ζορίζουν σπάνια φταίνε άλλοι. Αν κατέληξες στην έρημο χωρίς νερό, δεν κατηγορείς αυτόν που δεν έφτιαξε τόσα χρόνια ένα πηγάδι, αρχίζεις και σκάβεις 😉 Ή αλλιώς να νιώθουμε ικανοποίηση που κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε και όχι μόνον όταν η κατάληξη ήταν αυτή που θέλαμε. Αυτό εδώ το άρθρο, περιγράφει μια ομιλία που είχα την τύχει να παρακολουθήσω κατά τη διάρκεια της χρονιάς η οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, προτείνει ότι το νόημα βρίσκεται στην διάθεση για προσπάθεια και όχι στο αποτέλεσμα.
Όταν κουραζόμαστε, πρέπει να σταματάμε. Προφανώς και έχουμε υποχρεώσεις (στους οικείους, στους πελάτες, στους φίλους, οπουδήποτε). Ενστικτωδώς όμως, αν είμαστε κουρασμένοι, μάλλον το αποτέλεσμα θα είναι τσαπατσούλικο. Πολλές φορές βέβαια οι ίδιοι δημιουργούμε υποχρεώσεις περισσότερες από αυτές στις οποίες μπορούμε να ανταποκριθούμε αλλά και αυτό μέσα στο πρόγραμμα είναι, οπότε ας μην αισθανόμαστε ενοχές όταν το κάνουμε. Η επιλογή που έχει να κάνει κάποιος, εφόσον τα πράγματα φθάσουν εκεί, είναι αν θα είναι ειλικρινής και θα ζητήσει παραπάνω χρόνο ή αν θα παραδώσει κάτι γρήγορα “να φεύγει”.
Αν σε επηρεάζουν τα σχόλια των άλλων, κάτι δικό σου πρέπει να λύσεις. Self explained! 😀
~~~
Χρήσιμες συνήθειες
~~~
Μια συνήθεια που ξεκίνησα την τελευταία φορά που έγραψα τέτοιο άρθρο (στα 31), συνεχίζω μέχρι σήμερα και με βοηθάει πολύ είναι οι μοναχικοί μεγάλοι περίπατοι (reflexion walks). Αυτό που κάνω συνήθως (προσπαθώ κάθε Σάββατο) είναι να επιλέγω μια ενδιαφέρουσα διαδρομή για βόλτα ή οποία διαρκεί γύρω στις 2 ώρες. Συνήθως ακούω μουσική, κάποιο βιβλίο σε ηχητική μορφή (audiobook) ή κάποια εκπομπή (podcast) και αρχίζω να επαναφέρω στη μνήμη τα σημαντικότερα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας. Συνήθως εστιάζω στα εξής:
Αν αφορά κάποιο συμβάν στο οποίο εμπλέκονται και άλλοι:
- Ποια ήταν η στάση μου;
- Ποια ήταν οι στάση των υπόλοιπων ατόμων;
- Αν έβλεπα τον εαυτό μου με τα μάτια τους, θα μου άρεσε αυτό που είδα;
Αν αφορά κάποια στρατηγική επιλογή (π.χ. επαγγελματικά):
- Ποια είναι τα άμεσα ελαττώματα που μπορώ να βρω στην επιλογή μας;
- Υπήρχαν εναλλακτικές που αποκλείσαμε χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και μπορεί να ήταν καλύτερες;
- Υπήρχαν εναλλακτικές που δεν σκεφτήκαμε καν; Ήταν καλύτερες;
και τέλος, αν είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος με κάτι, το ξαναζώ 🙂
Σε περίπτωση που θέλετε να το δοκιμάσετε και αναζητάτε κάτι να ακούτε παράλληλα, μπορείτε να βρείτε 10 κλασικά audiobooks διαθέσιμα νόμιμα για δωρεάν κατέβασμα, με την ευγενική χορηγία του LibriVox, εδώ! Τα περισσότερα είναι δυστυχώς στα αγγλικά.
* Ο συγκεκριμένος τύπος άρθρου είναι “αντιγραφή” από το blog του Matt Mullenweg, του δημιουργού του WordPress. Κάθε χρόνο στα γενέθλιά του κάνει μια αναδρομή στην χρονιά που πέρασε και αναφέρει τα σημαντικά σημεία καθώς και τι θα ήθελε να έχει επιτύχει μέχρι τα επόμενα γενέθλια. Πρώτη φορά το πήρα μυρωδιά το 2008 στο άρθρο που έγραψε για τα 24α γενέθλιά του. Συνεχίζει ανελλιπώς από το 2003 έως σήμερα.
Άλλες χρονιές: 31, 34.
