Categories
Greek Guest Posts

H Βίβλος Ψηφιακού Σχεδιασμού και η χαμένη ευκαιρία της δημόσιας διαβούλευσης

Reading Time: 3 min

(δημοσιεύθηκε στο Emea.gr στις 17/09/2019)

Λίγο καιρό πριν είχα σχολιάσει την ομιλία του κ. Πιερρακάκη, Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης, στην Βουλή των Ελλήνων στις 21/07/2019, λέγοντας ότι το σημαντικότερο σημείο ήταν η έμφαση που έδωσε στον ψηφιακό μετασχηματισμό της χώρας. Ειδικότερα εκθείασα την πρότασή του για την δημιουργία μιας Βίβλου Ψηφιακού Μετασχηματισμού, ως μπούσουλα για την σωστή υλοποίηση ψηφιακών εφαρμογών που θα μπορούσαν να αποτελέσουν, επιτέλους, μια ώριμη τεχνολογική υποδομή.

Φυσικά, η εκπόνηση μιας τέτοιας μελέτης μας επιτρέπει να σχεδιάσουμε σωστά και προσεκτικά με γνώμονα το μέλλον. Αποτελεί όμως επίσης μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να:

  • Καταγράψουμε την τρέχουσα κατάσταση.
  • Να επωφεληθούμε από οτιδήποτε υπάρχει ήδη, είναι ποιοτικό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
  • Να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος και να μην τα επαναλάβουμε.
  • Και τέλος να εμπλέξουμε, στον βαθμό του εφικτού, τον πολίτη που σε τελική ανάλυση θα αποτελέσει τον τελικό χρήστη (όπως λέμε στην πληροφορική) των υπηρεσιών της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. 

Μετά την ομιλία του Ιουλίου είδαμε επίσης κινήσεις στελέχωσης μιας επιτροπής Ελλήνων και ξένων εμπειρογνώμων με “προϋπηρεσία” σε θέματα ψηφιακού μετασχηματισμού (όπως π.χ. συνέβη με τον κ. Toomas Hendrik Ilves, πρώην πρόεδρο της Εσθονίας).

 Όσο ευχάριστο κι αν είναι που ο κ. Ilves δέχθηκε να προσφέρει την εμπειρία του αφιλοκερδώς, συνεχίζω να αναρωτιέμαι αν υπάρχει εγχώριο δυναμικό, έξω από τις κυβερνητικές τάξεις, που θα μπορούσε και θα ήθελε να συνεισφέρει γνώση στην οργάνωση και τον σχεδιασμό της Βίβλου του Ψηφιακού Μετασχηματισμού. 

Δημόσια διαβούλευση express 

Το ζήτημα της δημιουργίας της Βίβλου Ψηφιακού Μετασχηματισμού της χώρας τέθηκε όντως σε δημόσια διαβούλευση στις 30/07/2019 για να ολοκληρωθεί με συνοπτικές διαδικασίες μόλις 3 ημέρες μετά, στις 02/08/2019. Το τελικό κείμενο είναι το εξής:

“Η Βίβλος Ψηφιακού Μετασχηματισμού επικαιροποιεί και αντικαθιστά την Εθνική Ψηφιακή Στρατηγική. Η Βίβλος Ψηφιακού Μετασχηματισμού εκδίδεται και δημοσιεύεται με απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης και περιλαμβάνει τις βασικές αρχές, το πλαίσιο και τις κατευθύνσεις για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Δημόσιας Διοίκησης, καθορίζει τις ειδικότερες αρχές που διέπουν κάθε οριζόντια ή τομεακή πρωτοβουλία προς τον σκοπό αυτό και ενσωματώνει την καταγραφή όλων των σχετικών διαδικασιών και δράσεων με μετρήσιμους στόχους και μετρήσιμα αποτελέσματα ανά τρίμηνο. Είναι δεσμευτική για όλους τους φορείς του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τους οποίους αφορά.

Εφόσον κρίνεται αναγκαίο, η Βίβλος Ψηφιακού Μετασχηματισμού μπορεί να αναπροσαρμόζεται κάθε πέντε χρόνια από την έκδοση της, με απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης.”

Το κείμενο σαν κείμενο, σε μια πρώτη ανάγνωση παρουσιάζει απλά την πρόθεση η μέχρι σήμερα Εθνική Ψηφιακή Στρατηγική να μετατραπεί σε “Βίβλο Ψηφιακού Μετασχηματισμού”. Επαναπροσδιορίζει επίσης τους τομείς ευθύνης και δίνει συγκεκριμένες αρμοδιότητες στον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ρόλο για τον οποίο ούτως ή άλλως ο κ. Πιερρακάκης είχε προαναγγείλει στην ομιλία του στην Βουλή στις 21/07/2019 την πρόθεση της κυβέρνησης να ενδυναμώσει. 

Τα προβλήματα

Για ακόμη μια φορά, η ελληνική κυβέρνηση δείχνει να ξεκινάει σχεδιασμό χωρίς να έχει προηγουμένως προχωρήσει σε καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης. Δεν διαφαίνεται να έχει γίνει ανάλυση των δυνάμεων – αδυναμιών – ευκαιριών – απειλών (SWOT analysis).

Στο κείμενο της διαβούλευσης διαβάζουμε ότι “Η Βίβλος Ψηφιακού Μετασχηματισμού επικαιροποιεί και αντικαθιστά την Εθνική Ψηφιακή Στρατηγική”. Από αυτό αντιλαμβανόμαστε ότι η Βίβλος Ψηφιακού Μετασχηματισμού μάλλον δεν θα λάβει υπόψη της τις συναφείς προγενέστερες υποχρεώσεις της Ελλάδας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση (π.χ. 4ο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ανοικτή Διακυβέρνηση το οποίο περιλαμβάνει σχεδιασμό έως και το 2021).

Τέλος, δεν προκύπτει από πουθενά ότι έχει γίνει μια ευρύτερη μελέτη σε καλές πρακτικές, στον σχεδιασμό ψηφιακών λύσεων που προορίζονται για ηλεκτρονική διακυβέρνηση και ήδη υιοθετούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (για παράδειγμα η επένδυση σε λογισμικό ανοικτού κώδικα, η έμφαση στις ευέλικτες μεθοδολογίες ανάπτυξης ή η οργανωμένη και προσεκτική χρήση και διαχείριση των προσωπικών δεδομένων των ευρωπαίων πολιτών). 

Μια χαμένη (;) ευκαιρία

Η γνώμη μου είναι ότι η πλατφόρμα των δημόσιων διαβουλεύσεων ποτέ δεν προβλήθηκε και δεν αξιοποιήθηκε όπως θα μπορούσε. Σε μια εποχή που κολοσσιαία λογισμικά (όπως ο Apache Web Server, το λειτουργικό σύστημα Redhat Linux ή η πλατφόρμα διαχείρισης περιεχομένου WordPress) δουλεύονται και εξελίσσονται συνεργατικά από δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες που προσφέρουν εθελοντικά τον χρόνο τους παγκοσμίως, θα περίμενε κανείς μια δυναμική ανοικτή πρόσκληση στο εγχώριο δυναμικό για την συμμετοχή στην διαμόρφωση της Βίβλου Ψηφιακού Μετασχηματισμού. 

Καλή η επιτροπή εμπειρογνώμων αλλά και η δυναμική της ευφυΐας του πλήθους έχει αποδειχθεί μια ανεπανάληπτη πρακτική.

Categories
English InstaStory

InstaStory #1

Reading Time: < 1 min

During State of the EU (#soteu) today, there were several references about the notion of democracy and whether nowadays – especially during the #COVID-19 pandemic – it is being guarded as it should be. On the one hand there was the argument that a united Europe, that functions as a single nation, is an undemocratic approach, given that the member states of the #EU are diverse in many senses but that is exactly what makes #europe such a unique continent. On the other hand there were voices that said that during crises, a need for cohesion, community, common goals and a common roadmap is essential if we want to be resilient and come stronger out of the crisis.

As I was listening to the debate I was trying to recall the concept of #democracy from my high school years. Is the “right” democracy the one of ancient Athens? The Roman “democracy”? Today’s representative type of democracy we have in #Greece?

Then I did a little googling and discovered this argument, apparently by #Aristotle:

“No democracy can exist unless each of its citizens is as capable of outrage at injustice to another as he is of outrage at unjustice to himself”.

I think I like this definition.

#openjournal

via Instagram

Categories
Greek Side Notes

Side Notes #2: Ο Big Brother & η Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια

Reading Time: 3 min

Με αφορμή την έναρξη της 6ης σεζόν του τηλεοπτικού reality Big Brother στα 2020 και με τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (GDPR) της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ισχύ ήδη από το 2018, αναρωτιέται κανείς τι συμβαίνει με τα προσωπικά δεδομένα των συγκατοίκων που καταγράφονται επί 24ωρου βάσεως για τις ανάγκες του παιχνιδιού;

Η απάντηση ήρθε αβίαστα στο LinkedIn μου από post του πάντοτε εύστοχου κου. Βέρρα, δικηγόρου, ο οποίος μοιράζεται απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα του 2001, λίγο πριν την έναρξη της 1ης σεζόν του Big Brother στην Ελλάδα.

Με αυτήν την απόφαση (μπορείτε να την βρείτε και να τη διαβάσετε ολόκληρη στο τέλος του άρθρου), όπως επισημαίνει ο κ. Βέρρας:

η Αρχή έκρινε ως αντισυνταγματική τη συναίνεση των υποψηφίων παικτών για συλλογή των δεδομένων τους και άκυρες τις συμβάσεις συμμετοχής.

Μια εβδομάδα μετά, το Big Brother έκανε πρεμιέρα.

Παρακάτω μερικά αποσπάσματα που αναδεικνύουν ότι η διαφύλαξη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας πρέπει να αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα. Ακόμη και αν ο ίδιος ο άνθρωπος είναι διατεθειμένος να την θυσιάσει χάριν χρηματικής αμοιβή.

Σεβασμός της αξίας του ανθρώπου.

Η προστασία και ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου και η αντίστοιχη υποχρέωση της πολιτείας αποτελούν τόσο σημαντική πολιτειακή επιταγή, ώστε κατατάσσονται στις διατάξεις για τη μορφή του πολιτεύματος και δεν επιδέχεται αναθεώρηση (άρθρο 2§1 Σ)

και το άρθρο 2§1 του Συντάγματος της Ελλάδος:

Άρθρo 2

1. O σεβασμός και η πρoστασία της αξίας τoυ ανθρώπoυ απoτελoύν την πρωταρχική υπoχρέωση της Πoλιτείας.

Νομιμότητα της τήρησης αρχείου δεδομένων.

Συμπεριφορά αντίθετη προς τις αρχές αυτές δεν είναι ανεκτή από το δίκαιο και ως εκ τούτου σχετική δήλωση βουλήσεως δεν παράγει έννομα αποτελέσματα, η δε πάνω σ’ αυτή συμφωνία των μερών είναι άκυρη και θεωρείται ότι δεν έγινε ποτέ.

[…]

Επομένως, για να υπάρχει νόμιμο αρχείο, πρέπει ο σκοπός του να είναι νόμιμος. Συνακόλουθα, όταν αυτός αντίκειται στο Σύνταγμα, το νόμο ή τα χρηστά ήθη, όπως αυτά αναλύθηκαν παραπάνω, η επεξεργασία δεδομένων και η δημιουργία αρχείου είναι παράνομη, ανεξαρτήτως, αν έχει δοθεί η συναίνεση του υποκειμένου.

Η ιδιωτική ζωή, πυρήνας της ανθρώπινης προσωπικότητας.

Με βάση τα στοιχεία αυτά είναι φανερό ότι για λόγους εξυπηρέτησης των αναγκών της εκπομπής, και όχι μόνο, αφού η προβολή είναι αδιάλειπτη και μέσω του διαδικτύου, οδηγείται σε εξαφάνιση η ιδιωτική ζωή ως πυρήνας της ανθρώπινης προσωπικότητας. Η αναλαμβανόμενη υποχρέωση τείνει στον εξευτελισμό της αξίας του ανθρώπου κατά παράβαση και της επιταγής του άρθρου 2§1 Σ. Πράγματι, αριθμός πολιτών με αποκλειστικό σκοπό τη μικρή πιθανότητα κέρδους και την επιτυχία «δημοσιότητας», εμφανίζεται να απαλλοτριώνει την προσωπική του ζωή και να γίνεται έρμαιο της τηλεθέασης.

[…]

Απαξιώνεται η ανθρώπινη του ύπαρξη και παρασύρεται από την τηλεθέαση, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Εξευτελίζεται πολλές φορές, χωρίς ο ίδιος να το αντιλαμβάνεται.

Και αν ο παίκτης δεν έχει πρόβλημα;

Με τις συνθήκες αυτές η συναίνεση του υποκειμένου, η οποία νομιμοποιεί τον υπεύθυνο της επεξεργασίας να συλλέξει προσωπικά δεδομένα και να δημιουργήσει αρχείο, είναι αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη με τα χρηστά ήθη, αφού δημιουργεί συμπεριφορά αντικείμενη προς τις προεκτεθείσες συνταγματικές διατάξεις του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου, από τις οποίες απαγορεύεται η παραίτηση, αλλά επιπρόσθετα με τη συναίνεση αυτή, συνάπτεται σύμβαση με την οποία δεσμεύεται υπέρμετρα η ελευθερία και ως εκ τούτου είναι άκυρη.

ΑΠΔΠΧ – Απόφαση Αρ. 92/2001Download

Big Brother. Το σχόλιο περί βιασμού.

Την Κυριακή 6/9/2020, κατά τη διάρκεια του live streaming μέσω διαδικτύου του Big Brother, ένας εκ των παικτών προέβη σε σχόλιο που, ούτε λίγο ούτε πολύ, προωθούσε τον βιασμό ως καθημερινή κανονικότητα. 24 ώρες περίπου μετά ο σταθμός του ΣΚΑΙ προέβη σε ανακοίνωση η οποία ξεκινά ως εξής:

Ο Όμιλος ΣΚΑΙ με την επιτυχημένη πορεία του τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει αποδείξει ότι δεν υιοθετεί, δεν ασπάζεται και δεν δέχεται λογικές, στάσεις ή συμπεριφορές που θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα ατομικά δικαιώματα και την ισότητα των φύλων.

Δεδομένου ότι τα δικαιώματα του παιχνιδιού έχουν περιέλθει στον ΣΚΑΙ τον Οκτώβριο του 2019 σύμφωνα με την ελληνική Wikipedia, γνωρίζει άραγε ο σταθμός ότι το ίδιο το reality, με απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, θίγει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια από το 2001;

Categories
Greek Guest Posts

Ψηφιακός Μετασχηματισμός: Κάντο όπως η Εσθονία

Reading Time: 4 min

(δημοσιεύθηκε στο Emea.gr στις 09/09/2019)

Για την Εσθονία άκουσα για πρώτη φορά πίσω στα 2015, έναν χρόνο μετά την ανακοίνωση του προγράμματος e-residency. Το πρόγραμμα αυτό επέτρεπε σε μη Εσθονούς πολίτες πρόσβαση σε υπηρεσίες του εσθονικού κράτους  όπως τραπεζική, σύσταση επιχείρησης, φορολόγησης, κ.ο.κ. με απώτερο σκοπό την σύσταση επιχειρήσεων από απόσταση. Όλα αυτά ήταν εφικτά με τη χρήση μιας ψηφιακής έξυπνης κάρτας που εκδίδονταν στο όνομα του ενδιαφερόμενου και με οποία μπορούσε να υπογράφει τα σχετικά έγγραφα.

Η αμέσως επόμενη φορά που άκουσα για την Εσθονία ήταν το 2017 όταν φιλοξένησε το ετήσιο συνέδριο MyData 2017. Η MyData είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός με έδρα την Φιλανδία και βασικό στόχο την ενημέρωση του διαδικτυακού κοινού σχετικά με τον διαμοιρασμό των δεδομένων που συμβαίνει καθώς χρησιμοποιούμε τις διάφορες online υπηρεσίες (social media, e-shops, δημόσιες υπηρεσίες, κ.ο.κ.).

Γρήγορη επιστροφή στο 2019, η κυβέρνηση ανακοινώνει την συνεργασία της με τον Toomas Hendrik Ilves που διετελέσε πρόεδρος της Εσθονίας από το 2006 έως το 2016 και θεωρείται ότι συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στον ψηφιακό μετασχηματισμό της Εσθονίας. Ο Toomas Hendrik Ilves θα είναι λοιπόν το πρώτο μέλος της επιτροπής Ελλήνων και Ξένων εμπειρογνωμόνων, η οποία θα λειτουργεί συμβουλευτικά στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης (πρώην Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης) του Κυριάκου Πιερρακάκη.

Γνώμη μου είναι πως πρόκειται για μια πολύ καλή κίνηση, ιδιαίτερα αν ισχύει ότι ο Toomas Hendrik Ilves θα προσφέρει τις υπηρεσίες του αμισθί. Είναι όμως η έλλειψη τεχνογνωσίας το πρόβλημά μας;

Το success story

Τι πέτυχε όμως η Εσθονία στο κομμάτι του ψηφιακού μετασχηματισμού και γιατί είναι ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση για την Ελλάδα; Μια περιεκτική απάντηση βρίσκεται σε αυτό το report του World Economic Forum.

Ας δούμε κάποια σημαντικά σημεία:
– Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της Εσθονίας, γνωστός ως e-Estonia, έχει σαν στόχο την δημιουργία μιας ψηφιακής κοινωνίας η οποία διευκολύνει την διάδραση των πολιτών με το κράτος χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικές λύσεις που οδηγούν σε υψηλά επίπεδα παραγωγικότητας. 
– Στο e-Estonia προσφέρονται 600 ηλεκτρονικές υπηρεσίες προς τους πολίτες και 2400 ηλεκτρονικές υπηρεσίες προς τις επιχειρήσεις. Με αυτό τον τρόπο οι διεργασίες προωθούνται σε ένα ψηφιακό περιβάλλον μειώνοντας την γραφειοκρατία και κάνοντας τον δημόσιο τομέα να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά.
– Το 2000 η κυβέρνηση ανακύρηξε την πρόσβαση στο Internet ως ανθρώπινο δικαίωμα.
– Την στιγμή συγγραφής του report η Εσθονία έχει πάνω από 1500 συμμετέχοντες στο πρόγραμμα e-Residency από 73 διαφορετικές χώρες.
– Στο πλαίσιο της ανοικτότητας και την διαφάνειας οι Εσθονοί πολίτες έχουν πλήρη έλεγχο των προσωπικών τους δεδομένων.
– Στα 2000, οι συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου είχαν ήδη ψηφιοποιηθεί πλήρως. 
– Στα 2012, το 94% των επιστροφών φόρων συνέβαινε online και χρειάζονταν περίπου 5’ κατά μέσο όρο στον πολίτη να συμπληρώσει τα στοιχεία που έλειπαν από την αυτόματη συμπλήρωση ώστε να προωθηθούν τα χρήματα από την εφορία στην τοπική τράπεζα. 
– Το e-Estonia επιτυγχάνει εξαιτίας της υποδομής του. Σχεδιάστηκε ως ένα ανοικτού τύπου, αποκεντρωμένο σύστημα. Η υποδομή που συνδέει τις διάφορες υπηρεσίες του δημοσίου, το X-Road, αποτελεί ένα σύστημα λογισμικού ανοικτού κώδικα που ενώνει διαφορετικές βάσεις δεδομένων χρησιμοποιώντας υψηλά επίπεδα κρυπτογράφησης. Τέλος, το σύστημα έχει σχεδιαστεί με τρόπο ευέλικτο, που επιτρέπει την εύκολη επέκτασή του και την προσθήκη νέων ηλεκτρονικών υπηρεσιών.

Πόσο δύσκολο είναι άραγε και στην Ελλάδα, να επιτύχουμε κάποια αξιόλογα αποτελέσματα, όσον αφορά στον ψηφιακό μετασχηματισμό. Ίσως όχι και τόσο αν καταφέρουμε να θέσουμε ξεκάθαρους και ρεαλιστικούς στόχους. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Ας δούμε τι έκανε η Εσθονία. 

Διαβάζοντας κανείς την «Ψηφιακή Ατζέντα 2020 για την Εσθονία» αμέσως μετά την εισαγωγή θα φτάσει στο τμήμα του εγγράφου που τιτλοφορείται «1. Υπάρχουσα Κατάσταση». Εκεί θα βρεί μια καταγραφή του τι έχει συμβεί μέχρι εκείνη τη στιγμή στην Εσθονία όσον αφορά το ψηφιακό κομμάτι και, προς έκπληξη ίσως των περισσότερων από εμάς, η ανάλυση χωρίζεται στα εξής δύο υπό τμήματα:
– Πρόοδος μέχρι τώρα.
– Προκλήσεις

Εδώ παρατηρούμε μια διάθεση για συνέχεια στην ψηφιακή πολιτική της χώρας καταγράφοντας και προβάλλοντας τα “καλά που έχουν γίνει ως τώρα” και σημειώνοντας τις προκλήσεις που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον.

Στην συνέχεια του ίδιου εγγράφου θα βρούμε το τμήμα με τίτλο «2. Όραμα για την Κοινωνία της Πληροφορίας στην Εσθονία το 2020» όπου τίθενται οι στόχοι που καλείται η κυβέρνηση να επιτύχει.

Ποιοι είναι αυτοί;
– Βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών
– Προώθηση της εσθονικής πολιτιστικής κληρονομιάς μέσω ψηφιοποίησης
– Υψηλά επίπεδα απασχόλησης
– Αυξημένη παραγωγικότητα

Και όλοι αυτοί οι στόχοι συνοδεύονται από μια αναλυτική λίστα συγκεκριμένων ενεργειών που πρέπει να γίνουν.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε για να προχωρήσουμε αποτελεσματικά στον ψηφιακό μετασχηματισμό; Να επενδύσουμε σε ένα πλάνο, μια στρατηγική ψηφιακού μετασχηματισμού, αντί να υλοποιούμε σπασμωδικά και ευκαιριακά λύσεις. Να καταγράψουμε αναλυτικά τι υπάρχει σήμερα, σε ποιον βαθμό λειτουργεί και να αναγνωρίσουμε τις ελλείψεις και τις προκλήσεις μας, αντί να λειτουργούμε σε ένα δαιδαλώδες περιβάλλον πεπλεγμένων ηλεκτρονικών υπηρεσιών. Να επενδύσουμε με μοντέρνες τεχνικές ανάπτυξης λογισμικού (ευέλικτες μεθοδολογίες ανάπτυξης, ανοικτό λογισμικό), αντί να βασίζουμε την ανάπτυξη των υπηρεσιών μας σε κλειστά συστήματα με απαρχαιωμένες μεθοδολογίες ανάπτυξης (π.χ. μοντέλο καταρράκτη) που μπορεί να επιλέγουν ακόμη κάποιοι από τους αναδόχους. Να εμπλέξουμε τους πολίτες στο σχεδιασμό του λογισμικού που τους αφορά, αντί να υλοποιούμε λύσεις χωρίς την εμπλοκή τους και να πρέπει μετά να τους επιβάλλουμε σε μια διαδικασία ζόρικης εκπαίδευσης. Να εκπαιδεύσουμε τους πολίτες στο να αναγνωρίζουν τα δεδομένα που παρέχουν online και να έχουν τον πλήρη έλεγχό τους όσον αφορά, τουλάχιστον, τις δημόσιες ηλεκτρονικές υπηρεσίες, αντί να νομοθετούμε εκπρόθεσμα και υπό την απειλή προστίμων, για τον GDPR.

Θα είμασταν κουτοί να αρνηθούμε βοήθεια και καθοδήγηση από εμπειρογνώμονες μιας χώρας που κρατάει τα ηνία στον ψηφιακό μετασχηματισμό, όπως είναι η Εσθονία. Ιδιαίτερα όταν μας παρέχεται δωρεάν. Θα πρέπει όμως, αργά ή γρήγορα, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να αξιολογήσουμε τις μέχρι τώρα ψηφιακές υποδομές της χώρας, να τραβήξουμε μία γραμμή εκεί που η ποιότητα είναι αποδεκτή με βάση τους στόχους μας και να πάμε παρακάτω.

Photo Credit: Karson, από το Unsplash.

Categories
Greek Guest Posts

Τρένο ή πλατφόρμα; Τι είναι στην πράξη ο ψηφιακός μετασχηματισμός;

Reading Time: 3 min

(δημοσιεύθηκε στο Emea.gr στις 30/08/2019)

Το γιατί είναι σημαντικός ο ψηφιακός μετασχηματισμός για μια ευρωπαϊκή χώρα μας το απαντά η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αρκεί να ανατρέξουμε στο ενημερωτικό φυλλάδιο με τίτλο «Επενδύοντας στο μέλλον: Ψηφιακός μετασχηματισμός 2021 – 2027».

Εκεί θα διαβάσουμε πως:

στον ψηφιακό μετασχηματισμό βρίσκεται το κλειδί για την μελλοντική ανάπτυξη στην Ευρώπη.

αλλά και ότι:

η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημιούργησε το νέο πρόγραμμα Ψηφιακή Ευρώπη με συνολικό προϋπολογισμό 9,2 δισ. ευρώ προκειμένου να διαμορφωθεί και να υποστηριχθεί ο ψηφιακός μετασχηματισμός των ευρωπαϊκών κοινωνιών και οικονομιών.

Που εστιάζει όμως το πρόγραμμα «Ψηφιακή Ευρώπη»; 
1. Υπερ-υπολογιστές.
2. Τεχνητή Νοημοσύνη.
3. Κυβερνοασφάλεια και εμπιστοσύνη.
4. Προηγμένες ψηφιακές δεξιότητες.
5. Διασφάλιση της ευρείας χρήσης των ψηφιακών τεχνολογιών σε όλους τους τομείς της οικονομίας και την κοινωνίας.

Παρατηρώντας λίγο καλύτερα τα παραπάνω πέντε (5) πεδία μπορούμε να αντιληφθούμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση βλέπει ως επένδυση την ενδυνάμωση των τεχνολογικών υποδομών, την προώθηση καινοτόμων εργαλείων και «έξυπνων» λύσεων.

Συνδυάζοντας τα παραπάνω με την εκπαίδευση των ευρωπαίων πολιτών στις ψηφιακές τεχνολογίες, δίνοντας πάντα τον απαραίτητο σεβασμό σε θέματα ασφάλειας και ιδιωτικότητας, όπως πλέον επιτάσσει άλλωστε και ο Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων (GDPR), θα μπορούσαμε να πούμε ότι ορίζουμε χονδρικά τις απαιτήσεις του ψηφιακού μετασχηματισμού για ένα κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Και στην πράξη;

Σε κάθε χώρα οι πολίτες συμμετέχουν σε διαδικασίες. Η έκδοση ενός πιστοποιητικού, η υποχρεωτική στράτευση, η φοίτηση στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο, η ίδρυση μιας εταιρείας, η επίσκεψη στον γιατρό του ΕΟΠΥΥ, η συνταγογράφηση, η υποβολή της φορολογική μας δήλωσης είναι παραδείγματα τέτοιων διαδικασιών.

Καθώς συμμετέχουμε λοιπόν σε αυτές τις διαδικασίες, μοιραία παράγουμε δεδομένα, πληροφορία δηλαδή ή οποία με κάποιον τρόπο καταλογογραφείται και αποθηκεύεται στο αρχείο του δημοσίου. Ένα δεύτερο σημείο το οποίο πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι οι προαναφερθείσες διαδικασίες, στην πλειονότητά τους, υποστηρίζονται από υπαλλήλους του δημόσιου τομέα.

Με τον ψηφιακό μετασχηματισμό μπορούμε να ψηφιοποιήσουμε τμήματα των παραπάνω διαδικασιών. Έτσι μπορούμε να επιτύχουμε την αυτοματοποίηση, σε ένα βαθμό, κάποιων εργασιών (όπως π.χ. την αρχειοθέτηση την πληροφορίας που συλλέγεται). Παράλληλα, με την ψηφιοποίηση, μειώνουμε σημαντικά τις ανάγκες σε φυσικό αποθηκευτικό χώρο και διασφαλίζουμε τα δεδομένα από φυσικές καταστροφές (π.χ. πλημμύρες ή φωτιές). Αυτό επιτρέπει στην κυβέρνηση να απασχολεί τον βέλτιστο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων και στον πολίτη να γλιτώνει πολύτιμο χρόνο από αναμονή σε ουρές ή από την επανάληψη διαδικασιών εξαιτίας ανθρώπινου λάθους.

Το χαμένο (;) τρένο…

Πολύ συχνά ακούγεται η φράση «η Ελλάδα έχασε το τρένο της Πληροφορικής». Συνήθως η φράση αυτή αναφέρεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα, σαν χώρα, άργησε να υιοθετήσει ψηφιακές λύσεις και να επενδύσει στην τεχνολογία ως άξονα ανάπτυξης. Είναι αλήθεια ότι τα επίπεδα ηλεκτρονικού αναλφαβητισμού ήταν ιδιαίτερα υψηλά στην χώρα μας, πριν την ραγδαία εξάπλωση των κοινωνικών δικτύων (π.χ. Facebook, Instagram, κ.ο.κ.) αλλά αυτό είναι ένα θέμα που ίσως θα μας απασχολήσει σε κάποιο επόμενο άρθρο.

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα αφού ο ψηφιακός μετασχηματισμός είναι στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εδώ και πολλά χρόνια, γιατί η Ελλάδα δεν κατάφερε, αξιοποιώντας τις υψηλές χρηματοδοτήσεις να εξελιχθεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Παρόλο που έχουν υπάρξει σημαντικά έργα (π.χ. η δημιουργία του συστήματος TAXIS, για τις φορολογικές διαδικασίες ή το σύστημα ΔΙΑΥΓΕΙΑ που έχει σαν στόχο την δημοσιοποίηση των κρατικών δαπανών για λόγους διαφάνειας) οι χρηματοδοτήσεις αυτές δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ στρατηγικά.

Τα έργα που προκηρύσσονται δεν ακολουθούνται από ένα ενιαίο σύστημα αυστηρών προδιαγραφών και έτσι ο σχεδιασμός τους περνάει μοιραία στην ευθύνη των διαφόρων αναδόχων. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει ο κίνδυνος οι εφαρμογές που υλοποιούνται να διαφέρουν σε επίπεδο τεχνολογιών, υποδομής και υπό συνθήκες να καταλήγουν να μην είναι καν συμβατές η μία με την άλλη. Αυτή η εξέλιξη σε συνδυασμό με τις εξαιρετικά αργές διαδικασίες του ελληνικού Δημοσίου έχουν σαν αποτέλεσμα πολλά από τα προαναφερθέντα ψηφιακά έργα να είναι σήμερα “γερασμένα” και σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη και παρωχημένα. 

Η πλατφόρμα…

Το ότι μέχρι σήμερα αντιμετωπίζαμε τον ψηφιακό μετασχηματισμό, ως το «τρένο που πρέπει προλάβουμε» είναι ίσως και το πρόβλημα αυτό καθέ αυτό.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ανάλυση του ανεξάρτητου φορέαν ερευνών Διανέοσις με τίτλο «Γιατί δεν «δούλεψε» το ΕΣΠΑ» η απορρόφηση μεγάλων χρηματικών ποσών για την ανάπτυξη μεγάλων έργων πληροφορικής, όταν δεν υπάρχει η σωστή υποδομή για την απορρόφηση και αξιοποίησή τους θα οδηγήσει σε τρικ και μεσοβέζικες λύσεις που λειτουργούν σήμερα αλλά δεν αποτελούν επένδυση για το μέλλον.

Η επιστήμη της πληροφορικής προσφέρει σήμερα εξαιρετικά δυνατά εργαλεία για την αξιοποίηση παλαιών, ακόμη και παρωχημένων έργων πληροφορικής, με στόχο τον εκμοντερνισμό τους. Με την χρήση των ευέλικτων μεθοδολογίες ανάπτυξης (Agile Methodologies) και το ανοικτό λογισμικό (Open Source) μπορούμε να πετύχουμε τον σχεδιασμό λύσεων με απευθείας εμπλοκή των πολιτών με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτησή τους. Τέτοιου είδους λύσεις έρχονται σε πλήρη αρμονία με τις στρατηγικές επιλογές και προτάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ίσως μια πρόταση είναι να κάνουμε ένα βήμα πίσω, να δούμε τι έχει δημιουργηθεί μέχρι σήμερα στον τομέα των ψηφιακών λύσεων στην Ελλάδα και, με αυτό σαν βάση να αρχίσουμε να συνθέτουμε μια πλατφόρμα ανάπτυξης πάνω στην οποία θα βασιστούν οι ψηφιακές λύσεις που θα προτείνουμε με αφορμή το πρόγραμμα Ψηφιακή Ευρώπη 2021-2027. Ψηφιακές λύσεις που θα υλοποιηθούν για να αποτελέσουν παρακαταθήκη και όχι με αφορμή το πρόγραμμα αυτό καθέ αυτό.

Photo credit: Tim Gouw on Unsplash

Categories
Greek Side Notes

Side Notes #1: Οι “ειδικοί” του Διαδικτύου

Reading Time: 3 min

(το παρόν άρθρο είναι μέρος της σειράς “Side Notes” που αποτελείται από προσωπικές σημειώσεις σε ενδιαφέροντα άρθρα που ξεχώρισαν στην αρθρογραφία που καταναλώνω καθημερινά)

Η έννοια του ειδικού (expert) στο Διαδίκτυο είναι κάτι που συναντούμε συχνά τόσο σε ιστότοπους ενημέρωσης (news blogs) όσο και στο μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ποια είναι όμως τα στοιχεία εκείνα που καθιστούν κάποιον ειδικό; Η πολυετής επαγγελματική εμπειρία του σε ένα αντικείμενο; Η κατάρτισή του (σπουδές, παρακολούθηση σεμιναρίων, συμμετοχή σε συνέδρια, κ.ο.κ.) σε ένα αντικείμενο; Η αρθρογραφία του ή η συγγραφή βιβλίων; Η συστηματική δημιουργία περιεχομένου (κείμενο, video, ήχος) για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο; Προβλέψεις η απόψεις που δημοσιεύθηκαν δημόσια και μετά επιβεβαιώθηκαν;

Οι ακόλουθες σημειώσεις / σκέψεις πυροδοτήθηκαν από το άρθρο με τίτλο “How to be your own expert” της κας. Judith Kallos, WordPress Consultant και ιδιοκτήτριας του agency theistudio.com (μπορείτε να βρείτε πηγές στο τέλος του άρθρου).

Infoholics & Ειδικοί. Εθισμός στην κατανάλωση πληροφορίας.

Σύμφωνα με το άρθρο: “οι infoholics έχουν μία ανεξέλεγκτη επιθυμία να παρακολουθούν διαρκώς τις εξελίξεις σε επίπεδο τάσεων, προϊόντων και υπηρεσιών”.

Η συγγραφέας αναφέρεται στους infoholics για να τονίσει ότι βασικό γνώρισμα ενός ειδικού θα πρέπει να είναι η συνεχής ενημέρωση και εκπαίδευση, κάτι που τον καθιστά infoholic. Αντίστοιχα ένας infoholic μοιραία ενημερώνεται από (άλλους) ειδικούς και έτσι ανακαλύπτει νέα πράγματα, δοκιμάζει και αποφασίζει τι δουλεύει και τι όχι για αυτόν.

Οι ειδικοί χρειάζονται αξιόπιστες πληροφορίες.

Πως το επιτυγχάνουμε αυτό; Σύμφωνα με το άρθρο:

  • Χρειάζεται να βασιζόμαστε σε ποιοτικές πηγές για την πληροφόρησή μας.
  • Θα πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να διαβάσουμε αρκετά και στη συνέχεια να εφαρμόσουμε στην πράξη αυτά που διαβάσαμε.
  • Να είμαστε ανοικτοί σε νέες πηγές, έννοιες και γνώμες.
  • Να αντιληφθούμε ότι θα κάνουμε λάθη (και ότι αυτό δεν είναι κακό).
  • Να αντιληφθούμε ότι κάποια πράγματα που θα προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε δεν θα λειτουργήσουν όπως θα θέλαμε (και αυτό επίσης δεν είναι κακό).

Ειδικότερα για τον χώρο του Web Development και Online Marketing υπάρχουν τα εξής ενδιαφέροντα σημεία στο άρθρο:

  • Οι ιδιοκτήτες κάποιου ιστότοπου (ή άλλων online assets συμπληρώνω εγώ) δεν είναι απαραίτητο ότι θα θέλουν να μπουν στην διαδικασία πειραματισμού με τον Χ ειδικό που τους το προτείνει.
  • Ακριβώς επειδή η γνώση γύρω από τους δύο αυτούς χώρους αλλάζει και εξελίσσεται ταχύτατα οι επιχειρηματίες δυσκολεύονται να το παρακολουθήσουν οι ίδιοι και στρέφονται προς τους ειδικούς. Υπάρχει όμως η περίπτωση οι ειδικοί να γνωρίζουν ελάχιστα περισσότερα από έναν (infoholic) επιχειρηματία που έχει κάνει την έρευνά του σωστά.
  • Τέλος, επειδή είναι δεδομένο ότι αποκλείεται να γνωρίζουμε τα πάντα (όσο καλοί κι αν είμαστε σε αυτό που κάνουμε) ένα χρήσιμο χαρακτηριστικό είναι η αυτογνωσία (ιδιαίτερα για κάποιον που τοποθετείται “εκεί έξω” ως “ειδικός”).

Μνημονικός Κανόνας (που μου άρεσε).

Ανακαλύψτε αυτό που σας κινεί το ενδιαφέρον και ξέρετε ότι σας ενθουσιάζει και μάθετέ το όσο καλύτερα μπορείτε. Στη συνέχεια αναζητήστε τους πραγματικούς ειδικούς που μπορούν να σας βοηθήσουν να συμπληρώσετε τα κενά. Είναι αυτού του είδους οι συνεργασίες που μπορούν να οδηγήσουν σε αποτελέσματα που ξεπερνούν τις προσδοκίες σας.

Judith Kallos | theistudio.com

Πως να επιλέξω έναν ειδικό και τι πρέπει να κάνω αφού επιλέξω;

“Είναι ξεκάθαρο ότι ο κάθε αυτό-αποκαλούμενος ειδικός κάνει τη δική του ανάγνωση στα αντικείμενα με τα οποία ασχολείται και άπτονται του online επιχειρείν. Στην πραγματικότητα όμως κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά τι κάνει. Μοιράζεται απλά την εμπειρία που έχει λάβει από την δική του προσωπική πορεία και τους πειραματισμούς του.”

Διαβάζοντάς το αρχικά νόμιζα ότι το παραπάνω ήταν απλά μια επίθεση στους αυτο-αποκαλούμενους ειδικούς που στην πράξη δεν γνωρίζουν αυτό που προτείνουν από ιδία εμπειρία αλλά επειδή το διάβασαν / το είδαν / το άκουσαν κάπου ή απλά πιστεύουν ότι το ξέρουν. Συνεχίζοντας όμως παρακάτω γίνεται ξεκάθαρο ότι εννοεί κάτι εντελώς διαφορετικό και πολύ χρήσιμο:

“Κάθε website είναι μια ξεχωριστή περίπτωση (an island unto itself) σχετικά με την προσέγγιση, τα εργαλεία, τη μεθοδολογία και τις στρατηγικές που ενδέχεται να λειτουργήσουν. Ναι υπάρχουν κάποιες βασικές σταθερές που εφαρμόζονται σε όλα τα websites αλλά όταν τολμούμε να επιχειρήσουμε κάτι νέο, τότε είναι που τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα.”

Αυτό το ενδέχεται είναι ίσως η πιο στρατηγικά τοποθετημένη λέξη μέσα σε όλο το άρθρο και ταυτόχρονα είναι αυτό που ξεχωρίζει (προσωπική άποψη) έναν ειδικό από ένα μη-ειδικό. Το να γνωρίζει κανείς την έκβαση μιας στρατηγικής και άρα να την εφαρμόζει γνωρίζοντας ότι το αποτέλεσμα θα είναι υπέρ του πελάτη του είναι εξαιρετικό. Να να προσπαθεί κάποιος να κλείσει έναν πελάτη λέγοντας, προτού εξετάσει σε βάθος τα assets του πελάτη του, εγώ είμαι ειδικός σε εκείνο ή το άλλο αντικείμενο, αναδεικνύει, αν μη τι άλλο, μία έπαρση.

“Κάθε ειδικός βρίσκεται σε μια αποστολή, βασιζόμενος στις εμπειρίες του, να αναπτύξει και να υλοποιήσει επιτυχημένες στρατηγικές”. Ανεξαρτήτως του ειδικού, ωστόσο ο πελάτης έχει τα εξής ατού:

  1. Ξέρει τον καταναλωτή και την αγορά του καλύτερα από τον καθένα.
  2. Έχει τα δεδομένα (της επιχείρησής του) από τα οποία μπορεί να βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα.

Disclaimer:

  • Όλα τα σημεία που βρίσκονται σε εισαγωγικά αποτελούν αυτοτελή τμήματα του άρθρου τα οποία, στο συγκεκριμένο άρθρο αποδίδονται σε ελεύθερη μετάφραση από τον γράφοντα.
  • Το υπόλοιπο κείμενο αποτελεί προσωπικές σημειώσεις, σχόλια και απόψεις οι οποίες δεν εκφράζουν (απαραίτητα) την συγγραφέα του αρχικού άρθρου κα. Judith Kallos.

Πηγές:

Categories
Greek Guest Posts

Το “στοίχημα” του ψηφιακού μετασχηματισμού!

Reading Time: 3 min

(δημοσιεύθηκε στο Emea.gr στις 16/08/2019)

Στην ομιλία του στις 21/07/19 στην ελληνική Βουλή ο κ. Πιερρακάκης, Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης ανέφερε, μεταξύ άλλων, την ανάγκη για ψηφιακά έργα που θα έχουν στόχο την απλούστευση της ζωής των πολιτών και όχι απλά την ψηφιοποίηση της γραφειοκρατίας.

Το σημαντικότερο όμως κομμάτι της ομιλίας του, κατά την προσωπική μου άποψη, ήταν αυτό που αφορούσε τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Ελλάδας. Μίλησε για την πρόθεση της κυβέρνησης να δημιουργήσει μια “βίβλο ψηφιακού μετασχηματισμού” η οποία θα προσδιορίζει τις αρχές και το σχέδιο υλοποίησης του ψηφιακού μετασχηματισμού παράλληλα με τον ορισμό μετρήσιμων στόχων και αποτελεσμάτων.

Είναι όμως πραγματικά αυτό το πρόβλημα;

Από τον Δεκέμβριο του 2016 βρίσκεται σε ισχύ η Εθνική Ψηφιακή Στρατηγική 2016 – 2021 η οποία αναλύει πολλά από τα ζητήματα στα οποία αναφέρθηκε ο κ. Πιερρακάκης. Αν πάρουμε υπόψη μας και το 4ο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ανοικτή Διακυβέρνηση 2019 – 2021 στο πλαίσιο της συμμετοχής της Ελλάδας στο Open Government Partnership αλλά και τις απαιτήσεις περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων που έφερε ο GDPR θα μπορούσαμε να πούμε ότι δημιουργείται ένα εξαιρετικά σαφές πλαίσιο ψηφιακού μετασχηματισμού.

Το γεγονός μάλιστα ότι οι προαναφερθείσες δεσμεύσεις έχουν παραδοτέα, ορόσημα και χρονοδιαγράμματα, καλύπτουν τις ανάγκες ύπαρξης μετρήσιμων στόχων και αποτελεσμάτων και μας “βάζουν δουλειά” τουλάχιστον μέχρι και το 2021 όσον αφορά την ψηφιακή στρατηγική τουλάχιστον.

Το αληθινό πρόβλημα λοιπόν, ίσως πρέπει να το αναζητήσουμε στις προδιαγραφές. Ή μάλλον, για να το θέσουμε καλύτερα, στην έλλειψη προδιαγραφών. Το ελληνικό δημόσιο σήμερα, εξαιτίας της γραφειοκρατίας και των πολύπλοκων διαδικασιών του, είναι κατακερματισμένο σε πολλαπλές ιστοσελίδες που διαφοροποιούνται μεταξύ τους σε επίπεδο υλοποίησης, υποδομής φιλοξενίας και προδιαγραφών.

Παραδείγματα

Η επίσημη ιστοσελίδα της Κυβέρνησης της Ελλάδας: government.gov.gr, για παράδειγμα, είναι υλοποιημένη με το λογισμικό ανοικτού κώδικα WordPress και φιλοξενείται σε server που λειτουργεί με λογισμικό επίσης ανοικτού κώδικα (Apache).

Η επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Τουρισμού: mintour.gov.gr, από την άλλη, είναι υλοποιημένη σε λογισμικό κλειστού κώδικα της εταιρείας Microsoft (ASP.NET) και εκτελείται σε server που λειτουργεί με επίσης λογισμικό της ίδιας εταιρίας (IIS).

Τέλος, το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, σήμερα Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης: mindigital.gr, του οποίου η ιστοσελίδα είναι υλοποιημένη με λογισμικό ανοικτού κώδικα, χρησιμοποιεί διαφορετικό λογισμικό από αυτά της κυβέρνησης της Ελλάδος, και πιο συγκεκριμένα Joomla.

Ακόμη και αν δεν θέλουμε να λάβουμε υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει να προωθεί την έννοια του ανοικτού λογισμικού έναντι του κλειστού, θα έπρεπε τουλάχιστον, κατά την προκήρυξη των προμηθειών για υλοποίηση ιστοσελίδων του δημοσίου, να υπάρχουν σαφείς προδιαγραφές για τη χρήση συγκεκριμένων λογισμικών όσον αφορά στην υποδομή φιλοξενίας της ιστοσελίδας (server) και στο λογισμικό που θα χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή της ιστοσελίδας. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνονται υψηλότερα επίπεδα συντηρησιμότητας καθίσταται ευκολότερη η εκπαίδευση του προσωπικού και σταδιακά χτίζεται οριζόντια τεχνογνωσία αφού διαφορετικές υπηρεσίες χρησιμοποιούν τα ίδια ψηφιακά εργαλεία.

Παρόμοια προβλήματα προδιαγραφών εντοπίζονται σε θέματα βελτιστοποίησης των ιστοτόπων ως προς την προβολή τους σε κινητές συσκευές (Responsive Design) και την υιοθέτηση διεθνών προτύπων όπως για παράδειγμα το πρότυπο WCAG για φιλικές ιστοσελίδες προς ΑμεΑ. Όσον αφορά το τελευταίο, εάν επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης: mindigital.gr, θα διαπιστώσετε στο κάτω μέρος της σελίδας αναφέρεται (ορθά) ότι η ιστοσελίδα δεν έχει βελτιστοποιηθεί για πρόσβαση από ΑμεΑ. Δεδομένου ότι το συγκεκριμένο πρότυπο αποτελεί πλέον προ-απαιτούμενο για να χρηματοδοτηθεί η υλοποίηση ιστοσελίδων μέσω ΕΣΠΑ, θα έπρεπε να αποτελεί προδιαγραφή τουλάχιστον για όλα τα “websites” του ελληνικού δημοσίου.

Και στο “βάθος” Παραγουάη!

Η έλλειψη προδιαγραφών πολύ συχνά οδηγεί, εκτός από ελλείψεις στην λειτουργικότητα και σε αστοχίες. Στη σελίδα της κυβέρνησης, για παράδειγμα, που αναλύεται το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, εμφανίζεται σήμερα ένα Facebook link το οποίο οδηγεί σε εταιρεία κατασκευής πινακίδων και banners στην Παραγουάη που τυγχάνει και ονομάζεται MiN Digital, όπως δηλαδή και η επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου. Προφανώς από κεκτημένη ταχύτητα ο δημιουργός της ιστοσελίδας έβαλε σαν σύνδεσμο στο Facebook το όνομα του ιστοτόπου μη γνωρίζοντας ότι η πραγματική διεύθυνση Facebook για το συγκεκριμένο υπουργείο είναι η αυτή: https://www.facebook.com/MinDigitalGr/. Μια προδιαγραφή ελέγχου για “νεκρά” links αλλά και όλων των συνδέσμων που λειτουργούν προς εξωτερικές ιστοσελίδες ώς προς την ορθότητά τους, θα είχε ενδεχομένως προλάβει αυτήν την αστοχία.

Μακάρι μέχρι το τέλος του έτους να καταφέρει η κυβέρνηση, όπως προανείγγειλε ο κ. Πιερρακάκης να προκηρύξει τα μεγάλα έργα πληροφορικής που βρίσκονται χρόνια στον πάγο. Μακάρι να καταφέρει να χτίσει ένα πλαίσιο απλούστευσης των διαδικασιών που θα διευκολύνουν την διασύνδεση των μητρώων και των περίπλοκων διαδικασιών του ελληνικού δημοσίου.

Ίσως όμως αυτό να είναι ένα δεύτερο, ένα μελλοντικό βήμα. Διότι εάν δεν μπορούμε να προδιαγράψουμε ένα πλήρως λειτουργικό, σύγχρονο, ασφαλές website που να εξυπηρετεί τις διαφορετικές ανάγκες του συνόλου των πολιτών της χώρας, ίσως από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε.

Categories
Greek Translations

Το Μανιφέστο της μεθοδολογίας PM2 για την Ευρώπη

Reading Time: < 1 min

Μια ανοικτή, δωρεάν και κοινή Μεθοδολογία Διαχείρισης Έργων για την Ευρώπη

Εμείς, οι υπογράφοντες του μανιφέστο PM²: 

ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ

το μέλλον της διαχείρισης έργων εξαρτάται από την κοινότητα των project managers που δουλεύουν μαζί

ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΩΣ

ο αποτελεσματικός προσανατολισμός του έργου είναι το κλειδί για τους οργανισμούς αλλά και την κοινωνία ώστε να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις των ημερών

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΙ ΠΩΣ

Η διαχείριση έργων δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκη, εξεζητημένη ή να απαιτεί μεγάλη επένδυση στην προετοιμασία της

ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΠΩΣ

έχει ωριμάσει πλέον η περίοδος για την υιοθέτηση μιας κοινής μεθοδολογίας για την διαχείριση έργων στην Ευρώπη.

Σαν μέλη της Συμμαχίας PM², σκοπεύουμε να:

  • επενδύσουμε στην απλότητα της PM² προσέγγισης αντί να την αναπτύξουμε με έναν τρόπο που θα την καταστήσει μια καθολική εργαλειοθήκη.    
  • υποστηρίξουμε την εγκαθίδρυση της PM² νοοτροπίας ως μιας βασικής διάστασης της αποτελεσματικής διαχείρισης έργων αλλά και της συμπεριφοράς της ομάδας.    
  • προάγουμε το μοντέλο διακυβέρνησης της μεθοδολογίας PM² ως έναν απαραίτητο πυλώνα της διαχείρισης έργων και ως παράγοντα διευκόλυνσης της επιτυχούς δημιουργίας αξίας για τα ενδιαφερόμενα μέρη. 
  • εξελίξουμε την μεθοδολογία PM² ώστε να καλύπτει τις ανάγκες της κοινότητας των project managers μέσα από την συντονισμένη εμπλοκή της ίδιας της κοινότητας.
  • καθοδηγηθούμε από τις ευέλικτες στρατηγικές που μας επιτρέπουν να ανταποκρινόμαστε ευέλικτα στις συνεχώς εξελισσόμενες ανάγκες και απαιτήσεις του πεδίου της διαχείρισης έργων. 

Συμφωνείτε με το Μανιφέστο της Συμμαχίας PM²;

Υποστηρίξτε το όραμά μας υπογράφοντας εδώ.

Επιμέλεια μετάφρασης: Απόστολος Κρητικός
Iimage credit: PM2 Alliance

Categories
Chest

#✒️myinstajournal✒️ – Τεύχος Μαρτίου

Instagram Hashtags as Small Websites
Reading Time: 4 min

Πριν κανένα εξάμηνο (χοντρά – χοντρά), θέλοντας να γνωρίσω καλύτερα το Instagram, δημιούργησα ένα account και άρχισα να παίζω. Εκτός από την επικοινωνιακή, marketing & advertising αξία που πλέον έχει το μέσο για την ελληνική αγορά (περισσότερα για αυτό σε άρθρο στην Social Mind σύντομα) αποτελεί ξεκάθαρα μια μηχανή δημιουργικότητας. Τα δεκάδες χαρακτηριστικά του Instagram μπορούν να οδηγήσουν γρήγορα και εύκολα σε μαζική παραγωγή πρωτότυπου περιεχόμενου και σε διάφορους τρόπους οργάνωση αυτού του περιεχομένου.

Ένας από αυτούς, είναι τα hashtags. Οι περισσότεροι χρήστες του Instagram τα χρησιμοποιούν για να προωθήσουν τα posts τους σε όσα περισσότερα “μάτια” μπορούν. Και καλά κάνουν 🙂

Πως αλλιώς όμως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα hashtag;

Στην πραγματικότητα ένα hashtag είναι μια ξεχωριστή σελίδα του Instagram η οποία συγκεντρώνει περιεχόμενο μαρκαρισμένο με το συγκεκριμένο hashtag στο κείμενό του. Ορίστε λοιπόν μια τέτοια σελίδα που ξεκίνησα εγώ χρησιμοποιώντας το hashtag #✒️myinstajournal✒️ .

Σε αυτήν ανεβάζω post που έχουν ένα μικρό απόσπασμα, με τη μορφή gif, από κλασικές ταινίες που μου αρέσουν. Τα gif αυτά συνήθως τα συνοδεύω με κείμενο που αφορά προσωπικές μου εμπειρίες που κάπως στο μυαλό μου συνδέονται με τις συγκεκριμένες ταινίες ή σκηνές.

Στην συνέχεια του post θα βρείτε τα 3 πρώτα τέτοια Instagram posts, που δημοσιεύθηκαν κατά το μήνα Μάρτιο του 2020. Μπορείτε να βρείτε και όσα έπονται, εδώ!

#✒️myinstajournal✒️ – Τεύχος Μαρτίου

Μοντέρνοι Καιροί (1936)

Στα 2000 θυμάμαι, είδαμε το “Μοντέρνοι Καιροί” με τον Charlie Chaplin σε μπομπίνα στο Πειραματικό Σχολείο Α.Π.Θ που μαθήτευσα.

Λίγο που ήμουν από μικρός λάτρης του retro / vintage, λίγο ο θρύλος του Charlie Chaplin και λίγο το “σύρσιμο” της μπομπίνας στο σκοτάδι, θυμάμαι πόσο πολύ αφοσιώθηκα.

Παρόλο που είμαι άνθρωπος της τεχνολογίας, εκτιμώ αφάνταστα την “από κοντά” επαφή. Το “Μοντέρνοι Καιροί” λοιπόν για εμένα δεν είναι μια αντίσταση στην εξέλιξη της τεχνολογίας.

Εκφράζει όλα εκείνα τα πράγματα στα οποία προσκωλούμαστε (άσκοπα πράγματα συνήθως) σε βάρος της αυθόρμητης, καθημερινής, μαγικής προσωπικής επαφής.

Ας το θυμηθούμε αυτό όταν πια δε θα χρειάζεται να μένουμε στο σπίτι και ας εκμεταλλευτούμε την μαγεία που μας προσφέρει η επαφή με ανθρώπους γύρω μας.

Είναι ανεκτίμητη!

***

The Miracle Worker (1962)

Πως “ξε-μαθαίνεις” κάτι που ήταν πραγματικότητά σου για χρόνια;

Η Έλεν Κέλερ είναι ένα κοριτσάκι που λίγο μετά την (φυσιολογική) γέννηση του χάνει ταυτόχρονα όραση, ακοή και ομιλία με αποτέλεσμα να μεγαλώνει με παντελή έλλειψη επικοινωνίας. Λειτουργεί με πρωτόγονα ένστικτα και φαίνεται στους γύρω της σαν αγρίμι.

Η Άννυ Σάλιβαν, μια ημίτυφλη δασκάλα εξειδικευμένη στην διαπαιδαγώγηση ατόμων ΑΜΕΑ (της εποχής) αναλαμβάνει να βρει έναν τρόπο να διδάξει στην Έλεν πως να επικοινωνεί με το περιβάλλον της.

Στο συγκεκριμένο απόσπασμα φαίνεται η στιγμή που δασκάλα και μαθήτρια έχουν για πρώτη φορά επικοινωνία όταν διαπιστώνουν ότι η μόνη λέξη που έμαθε η Έλεν, όσο ακόμη είχε τις αισθήσεις της όρασης, ακοής και ομιλίας, ήταν η λέξη “νερό”.

Και ξαφνικά, μαγικά, ανοίγει ένα εντελώς διαφορετικό κανάλι επικοινωνίας, ελεύθερο από κάθε αγκύλωση που υπήρχε ως τότε. Η Έλεν τα κατάφερε γιατί η Άννυ πάσχισε να βρει το κανάλι επικοινωνίας και παρέσυρε και την Έλεν σε αυτό.

Η Έλεν Κέλερ έγινε η πρώτη δασκάλα για παιδιά που αντιμετώπιζαν παρόμοια προβλήματα με εκείνη.

Το “Miracle Worker” (1962) είναι σίγουρα στο top 3 των καλύτερων ταινιών που έχω δει, αν όχι η καλύτερη.

Δεν συνιστώ να δείτε αυτήν την ταινία αν αισθάνεστε επιβαρυμένοι/ες ψυχολογικά από τον εγκλεισμό. Είναι όμως πολύ χρήσιμο αν μπορούμε να κρατάμε τα κανάλια επικοινωνίας με τους γύρω μας ανοικτά και την ίδια την επικοινωνία ποιοτική, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της καραντίνας, αλλά και μετά.

***

Gilda (1946)

“Σε μισώ τόσο πολύ που θα κατέστρεφα στον εαυτό μου για να σε τραβήξω μαζί μου στην καταστροφή”.

Στην υπέροχη ταινία Gilda (1946) η Rita Hayworth δείχνει να μην μπορεί να κυριαρχήσει  στα συναισθήματά της και, εν τέλει, παραδίδεται εξουθενωμένη.

Το 2007 ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα να με κυριεύει το συναίσθημα ολοκληρωτικά και να με παρασύρει σε ψυχολογικές καταστάσεις και συμπεριφορές που δυσκολευόμουν να αναγνωρίσω τον εαυτό μου.

Αν θέλω να είμαι ειλικρινείς, ακόμη συμβαίνει κάποιες φορές αλλά ευτυχώς είναι λίγες. Διαβάζοντας το βιβλίο που πρότεινα στο ακριβώς προηγούμενο post, “Η Αλγοριθμική Τέχνη των Αποφάσεων” μου θύμησε την περίοδο του 2007 που με τη σειρά της μου θύμισε την ταινία Gilda.

Πως διαχειρίζεσαι λοιπόν μια “εκτός εαυτού” “συναισθηματικά φορτισμένη” περίοδο;.

Καλά, σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό ή κατάλληλο να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα, όμως μπορώ να σας πω 1-2 σκέψεις που ήταν βοηθητικές σε εμένα:.

1️⃣ Χρειάζεται ένα σημείο αναφοράς. Ποιο είναι το πλαίσιο αξιών, ποιος είναι ο πυρήνας του εαυτού, της σκέψης και της συμπεριφοράς μας τον οποίο γνωρίζουμε και είμαστε περήφανοι για αυτόν. Οτιδήποτε έξω από αυτό που μας κάνει να νιώθουμε άβολα ή ότι δεν είμαστε εμείς, προκαλείται από ερεθίσματα του περιβάλλοντος και ίσως πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε ως τέτοια.

2️⃣ Ποια είναι η πηγή τυχόν τέτοιων ερεθισμάτων; Πόσο εύκολα μπορούμε να τα αγνοήσουμε ή να τα αντιμετωπίσουμε μόνον όταν υποχρεωθούμε;

3️⃣ Στρατηγικά σκεπτόμενοι, η ηθική ικανοποίηση του να αποκρούσουμε ή ακόμη και να βλάψουμε κάποιον που μας αδίκησε, αξίζει την ενέργεια και δημιουργικότητα που θα χαλάσουμε για αυτόν τον σκοπό;

Τώρα τα παραπάνω δεν είναι διακόπτης που θα απομακρύνει το ψυχολογικό φορτίο. Δημιουργούν όμως μια ασπίδα “λογικής / στρατηγικής σκέψης” που θωρακίζει, εν μέρει, την ψυχή. Τουλάχιστον στην δική μου περίπτωση.

Gilda + “Η Αλγοριθμική Τέχνη των Αποφάσεων” = 💪.
Δοκιμάστε τα παρέα, τώρα που μένουμε στο σπιτι 😉.

Επίλογος

Αν όλα πάνε καλά η στήλη θα συνεχιστεί με ένα μηνιαίο άρθρο που θα “μαζεύει” αύτα τα mini posts του μήνα. Για πιο άμεση κατανάλωση μπορείτε να τα βρείτε όλα καθώς γράφονται εδώ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προφανώς και αν κάποιος άλλο χρήστης του Instagram χρησιμοποιήσει το ίδιο hashtag στα post του, και αυτά θα εμφανίζονται μαζί με τα δικά σας. Για αυτόν τον λόγο φροντίστε να κάνετε τα δικά σας hashtags όσο πιο μοναδικά γίνεται χρησιμοποιώντας περίεργους συνδυασμούς λέξεων ή emojis (κάτι που στο Instagram είναι άλλωστε συνήθης πρακτική).

#StaySafe #StayHealthy #StayCreative

(Photo by Luke Chesser on Unsplash)

Categories
Greek

Splendide mendax *

Reading Time: < 1 min

(* Υπέροχα λάθος. Οράτιος)

Τις τελευταίες ημέρες ίσως παρατηρήσατε στο Διαδίκτυο λογοπαίγνια, στοχευμένες δημοσιεύσεις ακόμη και διαφημίσεις που κάνουν χρήση του ζητήματος του κορωνοϊού με στόχο την προσοχή, την προβολή και την προώθηση.

Είμαι και εγώ υπέρ της σάτιρας και του χιούμορ, καθώς υπό περιπτώσεις μπορεί να είναι ευεργετικά.

Αισθάνομαι όμως ότι στην λεπτότητα κάποιων ζητημάτων – όπως η προστασία της ανθρώπινης ζωής και η διαφύλαξη της δημόσιας υγείας – δε χωράει πλάκα.

Το ότι μπορεί κάποιος να επιλέξει να χρησιμοποιήσει αυτό το θέμα για λόγους προβολής ή αισχροκέρδειας αναδεικνύει ακριβώς εκείνη την σκοτεινή, πρωτόγονη φύση που προσπαθούμε να αποτινάξουμε ως ανθρώπινο είδος, καθώς εξελισσόμαστε.

Καθώς λοιπόν η χώρα περνάει σε σκληρότερα μέτρα με στόχο την πρόληψη / αντιμετώπιση, ήθελα να μοιραστώ την ακόλουθη σκέψη.

Όλοι όσοι έχουν μια παρουσία στον digital χώρο και ιδιαίτερα στα social media, ας χρησιμοποιήσουν την επιρροή που ασκούνε για ενημέρωση, ψύχραιμη καθοδήγηση, θετική σκέψη και έμπνευση.

Ιδιαίτερα προς τους συναδέλφους αλλά και τον ευρύτερο κλάδο της επικοινωνίας (PR Companies, Marketing / Digital Marketing Agencies, Freelancers, Influencers, Δημοσιογράφους, κ.ο.κ.): είναι “χρυσή ευκαιρία” να δημιουργήσουμε ένα συλλογικό κύμα διαδικτυακής κοινωνικής ευθύνης, σχετικά με την ποιοτική ενημέρωση για ζητήματα που αφορούν την αντιμετώπιση της κρίσης του κορωνοϊού, με αίσθημα ευθύνης, ηθική και σεβασμό.

Φώτο: Ασθενής στην Wuhan βλέπει το ηλιοβασίλεμα μετά από έναν μήνα νοσηλείας!
Πηγή: asiaone