Categories
Birthday

39

I often like to joke parallelizing birthdays to software releases. In that spirit yesterday I celebrated my 39th birthday. Or I received an update to version 3.9. Next year I am getting a major release to version 4.0.

This year I got to spend my birthdays in two cities. The first half (00:00 – 12:00) I spend it to Athens and the second half to Thessaloniki, my home town. It was one of the best in my life!

I was spending the week in Athens getting to know InstaShop‘s local office crew, up close and personal. There were a lot of meetings but when you discuss with talented, smart people, time flies. The team was welcoming and even though I have not been with them a long time, they made me feel as one of their own. I also got to see friends, now permanently located in Athens, after a long time. I wish I could stay longer and see more of them.

~

Birthday surprise!

I met George for dinner. He knew tomorrow was my birthday we started with birthday wishes. Fun fact, in another table nearby, they were birthday celebrations as well. Once the day changed, there was a birthday cake and everything. George started teasing me on how I should go and blow the candles of that cake, thanking the guys for remembering my special day (even though I didn’t know them at all).

But… after a couple of beers while getting ready to call it a night, I got my own birthday cake:

Thanks George!

~

Age is just a number

Growing up, I have seen relatives from previous generations getting tired as time went by. They were working on labor related professions (construction, heavy industry, farming, etc) so it – short of – made sense. In our line of work (software engineering) work can be really fun as you grow older. We get the chance to experience different challenges, different environments, different products, different teams, people with all kinds of personalities. Being just a breath away of 40, I believe I agree with Gary Vee that they are the new 20:

~

Highlights of my 39th year on planet earth

  • Finished my PhD
  • Got a fellowship to write great content for Open Source
  • Wrote my first book
  • Turned reading into a habit
  • Lost weight (but then I put it back 🙈)
  • Decreased caffeine consumption
  • Created my own Study!

The best is yet to come!

Other birthdays: 31, 34, 39

Categories
Birthday

34*

* Με τον Don Rosa στην Thessaloniki Comic Convention 2019

Φέτος ήταν μια καλή χρονιά!

Υπήρξαν νίκες σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, όπως επίσης πολλά ευτράπελα και δύσκολες καταστάσεις, αλλά κάνοντας τη σούμα με το μυαλό μου, θεωρώ ότι υπερτερούν τα θετικά. Μαζί με όλες αυτές τις εμπειρίες, ήρθαν και κάποια μαθήματα τα οποία θεωρώ ότι αξίζει να μοιραστώ.

~~~

Τα μαθήματα

~~~

Δεν μπορείς να δεις τη μεγάλη εικόνα όταν τρέχεις σαν παλαβός. Είτε πρόκειται για προσωπικούς στόχους, είτε για επαγγελματικούς, για σπουδές ή οικογένεια, αν δεν υπάρχουν κάποιοι στόχοι – σταθμοί, μια μεγάλη εικόνα, απλά βρίσκεις τον εαυτό σου παγιδευμένο στην καθημερινότητα να τρέχει πανικόβλητος. Το γεγονός ότι το καταλαβαίνει κανείς αυτό δε σημαίνει ότι αυτόματα σταματάει να το κάνει, αλλά είναι μια αρχή.

Το νόημα της ζωής είναι στα πράγματα που μας ζορίζουν…. τα οποία μάλιστα μπορούν να γίνουν μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση, αν τα δούμε ως τέτοια. Το δύσκολο εδώ έρχεται όταν στις προσωπικές μας δυσκολίες, έρχονται να προστεθούν και οι δυσκολίες άλλων ανθρώπων γύρω μας (οικογένεια, φίλοι, συνεργάτες, οτιδήποτε). Η προσωπική ανθεκτικότητα, σε τέτοια ζητήματα, είναι σίγουρα ένας ωραίος στόχος να θέσει κανείς. Με αυτήν εκπαιδευόμαστε να είμαστε λιγότερο γκρινιάρηδες και μπορούμε ευκολότερα να βοηθήσουμε τους γύρω μας.

…και για τα πράγματα που μας ζορίζουν σπάνια φταίνε άλλοι. Αν κατέληξες στην έρημο χωρίς νερό, δεν κατηγορείς αυτόν που δεν έφτιαξε τόσα χρόνια ένα πηγάδι, αρχίζεις και σκάβεις 😉 Ή αλλιώς να νιώθουμε ικανοποίηση που κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε και όχι μόνον όταν η κατάληξη ήταν αυτή που θέλαμε. Αυτό εδώ το άρθρο, περιγράφει μια ομιλία που είχα την τύχει να παρακολουθήσω κατά τη διάρκεια της χρονιάς η οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, προτείνει ότι το νόημα βρίσκεται στην διάθεση για προσπάθεια και όχι στο αποτέλεσμα.

Όταν κουραζόμαστε, πρέπει να σταματάμε. Προφανώς και έχουμε υποχρεώσεις (στους οικείους, στους πελάτες, στους φίλους, οπουδήποτε). Ενστικτωδώς όμως, αν είμαστε κουρασμένοι, μάλλον το αποτέλεσμα θα είναι τσαπατσούλικο. Πολλές φορές βέβαια οι ίδιοι δημιουργούμε υποχρεώσεις περισσότερες από αυτές στις οποίες μπορούμε να ανταποκριθούμε αλλά και αυτό μέσα στο πρόγραμμα είναι, οπότε ας μην αισθανόμαστε ενοχές όταν το κάνουμε. Η επιλογή που έχει να κάνει κάποιος, εφόσον τα πράγματα φθάσουν εκεί, είναι αν θα είναι ειλικρινής και θα ζητήσει παραπάνω χρόνο ή αν θα παραδώσει κάτι γρήγορα “να φεύγει”.

Αν σε επηρεάζουν τα σχόλια των άλλων, κάτι δικό σου πρέπει να λύσεις. Self explained! 😀

~~~

Χρήσιμες συνήθειες

~~~

Μια συνήθεια που ξεκίνησα την τελευταία φορά που έγραψα τέτοιο άρθρο (στα 31), συνεχίζω μέχρι σήμερα και με βοηθάει πολύ είναι οι μοναχικοί μεγάλοι περίπατοι (reflexion walks). Αυτό που κάνω συνήθως (προσπαθώ κάθε Σάββατο) είναι να επιλέγω μια ενδιαφέρουσα διαδρομή για βόλτα ή οποία διαρκεί γύρω στις 2 ώρες. Συνήθως ακούω μουσική, κάποιο βιβλίο σε ηχητική μορφή (audiobook) ή κάποια εκπομπή (podcast) και αρχίζω να επαναφέρω στη μνήμη τα σημαντικότερα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας. Συνήθως εστιάζω στα εξής:

Αν αφορά κάποιο συμβάν στο οποίο εμπλέκονται και άλλοι:

  • Ποια ήταν η στάση μου;
  • Ποια ήταν οι στάση των υπόλοιπων ατόμων;
  • Αν έβλεπα τον εαυτό μου με τα μάτια τους, θα μου άρεσε αυτό που είδα;

Αν αφορά κάποια στρατηγική επιλογή (π.χ. επαγγελματικά):

  • Ποια είναι τα άμεσα ελαττώματα που μπορώ να βρω στην επιλογή μας;
  • Υπήρχαν εναλλακτικές που αποκλείσαμε χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και μπορεί να ήταν καλύτερες;
  • Υπήρχαν εναλλακτικές που δεν σκεφτήκαμε καν; Ήταν καλύτερες;

και τέλος, αν είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος με κάτι, το ξαναζώ 🙂

Σε περίπτωση που θέλετε να το δοκιμάσετε και αναζητάτε κάτι να ακούτε παράλληλα, μπορείτε να βρείτε 10 κλασικά audiobooks διαθέσιμα νόμιμα για δωρεάν κατέβασμα, με την ευγενική χορηγία του LibriVox, εδώ! Τα περισσότερα είναι δυστυχώς στα αγγλικά.

* Ο συγκεκριμένος τύπος άρθρου είναι “αντιγραφή” από το blog του Matt Mullenweg, του δημιουργού του WordPress. Κάθε χρόνο στα γενέθλιά του κάνει μια αναδρομή στην χρονιά που πέρασε και αναφέρει τα σημαντικά σημεία καθώς και τι θα ήθελε να έχει επιτύχει μέχρι τα επόμενα γενέθλια. Πρώτη φορά το πήρα μυρωδιά το 2008 στο άρθρο που έγραψε για τα 24α γενέθλιά του. Συνεχίζει ανελλιπώς από το 2003 έως σήμερα.

Άλλες χρονιές: 31, 34.

Categories
Birthday

31

Φέτος τα (31α) γενέθλιά μου με βρήκαν να υπηρετώ τη θητεία μου ( περισσότερα για αυτό σε επόμενο άρθρο 😛 ). Ο περασμένος χρόνος έφυγε πολύ γρήγορα και δαπανήθηκε σχεδόν εξ’ ολοκλήρου σε δουλειά. Δουλειά, που πλαισιώθηκε ευτυχώς από ενδιαφέρουσες προκλήσεις.

Την χρονιά που πέρασε είχα την χαρά να δω την Social Mind να μεγαλώνει κι άλλο και την ομάδα μας να αποκτά ουσιαστικούς δεσμούς εντός και εκτός γραφείου (στο τελευταίο θέλω να πιστεύω ότι βοήθησε αρκετά και η διοίκηση :P). Λειτουργώντας σε ένα περιβάλλον πλήρους οικονομικής, πολιτικής και, δυστυχώς, κοινωνικής αβεβαιότητας είχα τον φόβο ότι όλα τα παραπάνω μπορεί να έχουν αντίκτυπο στην παραγωγικότητα και / ή την λειτουργία της εταιρίας. Πολύ γρήγορα όμως διαψεύσθηκα και για αυτό, Άγγελε, Θεόφιλε, Θοδωρή, Ιωάννα, Πελαγία, Angel, Κυριάκο, Γιώργο, σας είμαι ευγνώμων. Αυτή τη χρονιά, παρόλο που η κατάσταση της χώρας βρίσκεται στην ίδια, αν όχι χειρότερη, κατάσταση επέλεξα να εμπιστευθώ την ομάδα μου και να μην αγχωθώ προκαταβολικά 😛

Εν όψη θητείας χρειάστηκε να απομακρυνθώ σταδιακά από κάποιες ομάδες τις οποίες αγαπώ ιδαίτερα. Το Open Coffee Thessaloniki, το οποίο παρά τα 9 χρόνια παρουσίας στην πόλη, συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα πιο αγαπητά events αυτής. Είναι περίεργο να λαμβάνω πλέον το πρόγραμμα των συναντήσεων και να μην ξέρω από πριν τους ομιλητές αλλά με αποζημιώνει η άριστη δουλειά που κάνουν ο Γιώργος και ο Χρήστος 🙂 Ο Σύλλογος Αποφοίτων του Π.Σ.Π.Θ. υπήρξε η πρώτη ομάδα της οποίας έγινα μέλος το 2003 αμέσως μετά την αποφοίτησή μου από το Λύκειο. Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα σωματεία της πόλης το οποίο σήμερα αναβιώνει (κατά την άποψή μου) με έναν σύγχρονο χαρακτήρα διατηρώντας παράλληλα όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του παρελθόντος. Τέλος, το Open Thessaloniki, μια ιδιαίτερη ομάδα εργασίας συνεχίζει να λειτουργεί σχεδόν under the hood παράγοντας όμως ποιοτική και στοχευμένη δουλειά (με τη στόχευση να έχει επιτευχθεί αφότου αποχώρησα οπότε, ίσως άργησα κιόλας :P). Θέμη, Άρτεμις, Σοφία, Βασίλη, Κώστα, αναλάβατε πάνω στην ώρα!

Τον Αύγουστο του 2015 συμμετείχα στο πρόγραμμα Train the Trainer του Open Data Institute. Ανεξαρτήτως της πιστοποίησης, το συγκεκριμένο πρόγραμμα υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του περασμένου χρόνου αφού αναγκάστηκα να λειτουργήσω σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον εκμάθησης από αυτό που είχα συνηθίσει και να διδαχθώ αντικείμενα εκπαίδευσης για τα οποία είχα μέχρι τότε μαύρα μεσάνυχτα.

Σε επίπεδο προσωπικών στόχων μπορώ να πω ότι ήταν μια χρονιά αποτυχιών. Δεν κατάφερα να αυξήσω τον προσωπικό μου χρόνο, πράγμα που ήταν και ο βασικότερος στόχος που έθεσα στην αρχή της χρονιάς. Επίσης κάποιοι στόχοι για “πιο” υγιεινή ζωή παραμελήθηκαν. Για τα 32 αποφάσισα να μην θέσω συγκεκριμένους στόχους αλλά να αφήσω τα πράγματα που ήδη τρέχουν να εξελιχθούν. Πιστεύω πως θα είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα χρονιά με νέες προκλήσεις και σημαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής μου, ελπίζω προς το καλύτερο 🙂