Imagine you are on a crisis. Customers are unhappy, people are yelling, things are not well, time is not enough, money are lost, it is a bad day.
The worst thing one can do is lose it. Stop thinking and start demanding, criticizing, trying to find the fault, blame someone (else) for the situation. I still do it more often than I would like, although I am trying hard not to.
Now imagine, in that moment, while in the eye of the tornado, to see a smile. That genuine smile that comes from a calm face. A face determined to try hard to solve the problem but not in panic.
What’s stopping you from being that smile?
Have you ever worked with a person like that?
Do you use humor during hard times to lighten the mood?
Author: A.
Hello. I am Apostolos Kritikos. A Software Engineer and Researcher “made in Greece”. I love coffee, music and doing the lindy hop (swing dancing).
The view from above
The Stoics have been using the “view from above” exercise to force their mind to observe a situation from such a distance to make it feel insignificant.
The usual metaphor is to imagine ourselves experiencing the planet earth from the eyes of an astronaut. This way “earthly” problems looks pretty small.
Today, there was tons of micromanagement at work. I hate micromanagement. I always hook on a task and can’t get my head out of it, losing a lot of time.
Here’s something you can try. Next time you are hooked on a thought, task, work or problem, you think of the bigger goal you need to accomplish and reverse analyze it to smaller tasks. The more you decompose, the clearer the solution will become. If, during the process you hook on a smaller task, throw away everything and start over.
For managers: combine the above technique with delegation. It’s a winner strategy.
Philocaly means to love beauty.
I guess we all do love beauty. We do!
Maybe it is difficult to recognize beauty in times of crises. Maybe there is a lack of stimuli when, for example, you are forced to stay home in quarantine.
But beauty is still there, nonetheless. In a nice restaurant when we dine after a long time. In a play or movie we watch with a couple of friends or family. Even wearing masks. Even keeping distances. In returning at work and share a slice of pizza or beer with your colleagues.
Maybe times of crises are a great opportunity to rediscover beauty, hidden in plain sight. A great opportunity to practice philocaly.
A resilient routine
Back in March 2020, during the first COVID-19 lockdown, I was sitting in my home office pondering on how our daily routine was probably going to change for a long time, if not forever.
After a short break — the summer of 2020 — the second lockdown came even harder on my country (Greece), with a duration of more than 6 months.
Time allocation was almost impossible, personal and professional tasks fused and I was trying to get things done in a storm or constant distractions.
We need to find a way to achieve a resilient routine. This may be the most valuable lesson COVID-19 can teach us.

Στο γυμνάσιο κάναμε μάθημα μουσικής, με μουσικό όργανο τη φλογέρα. Δεν περνούσα καθόλου καλά. Είχαμε ξεκινήσει στραβά. Έπρεπε να μάθουμε να διαβάζουμε παρτιτούρα, εγώ δεν τα κατάφερνα οπότε γινόμουν όλο και πιο ανασφαλής. Μετά από λίγο καιρό έπιανα τη γωνία μου και ήλπιζα να μη μου ζητήσει η καθηγήτρια να συμμετάσχω στο μάθημα.
Μια μέρα μας ζήτησε όλους να παίξουμε έναν ρυθμό στο ταμπουρίνο. Ένας – ένας προσπαθούσαμε να μιμηθούμε τον ρυθμό. Εγώ τα πήγα χαλιά – εννοείται – και το έδωσα στον επόμενο. Κάποια στιγμή το πήρε ένας συμμαθητής που ήταν γνώστης μουσικής. Έπαιζε πολύ ωραία και έκλεισα τα μάτια να τον ακούσω. Του ξέφυγε όμως ένα μικρό λάθος και άνοιξα ασυναίσθητα τα μάτια μου.
Η καθηγήτρια πρέπει να το έπιασε και όταν τελείωσε, ο συμμαθητής μου, μου ζήτησε να της πω που είχε κάνει λάθος. Χρειάστηκε να παίξει τον ρυθμό εκείνη ξανά και και να επαναλάβει το λάθος, γιατί εγώ δεν μπορούσα, και εγώ απλά να τη διακόψω στο σημείο που νόμιζα. Τότε αποφάνθηκε: “Κρητικός, δεν μπορείς να παίξεις μουσική αλλά φαίνεται ότι έχεις μουσικό αυτί”.
Όταν τελείωσε το μάθημα με κράτησε πίσω. Μου είπε: “θα σου δώσω μια γνωστή μελωδία, την οποία θα σου παίξω 2 φορές στο πιάνο. Μετά θα σου δώσω τις νότες ανάμεσα στις οποίες βρίσκονται όλες οι νότες που ολοκληρώνουν τη μελωδία (το διάστημα δηλαδή). Διάλεξε ένα όργανο, κάνε δοκιμές και βγάλε την μελωδία χωρίς να διαβάσεις νότες, μόνο ακούγοντας”.
Δεν πίστευα ότι μπορώ να το κάνω, αλλά ήταν ένα challenge που θα έκανα μόνος στο σπίτι. Δεν έχανα τίποτε να δοκιμάσω. Στο επόμενο μάθημα έπαιξα το 1ο κουπλέ του “Ένας Τούρκος στο Παρίσι” του, αείμνηστου πια Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, και έλαβα το επόμενο challenge που ήταν ολόκληρο το theme του της ταινίας “Τιτανικός” (ναι αυτή που είχαμε δει 100.000 φορές στο σινεμά και όλοι έκλαιγαν όταν πέθανε ο Ντι Κάπριο).
20λιγα χρόνια μετά αποφάσισα να μάθω φυσαρμόνικα μόνος μου. Στα πρώτα μαθήματα το challenge είναι να μάθω μεμονωμένες νότες, όποτε χρειάζομαι ένα τραγούδι για εξάσκηση. Το κομμάτι που προσπαθώ να ολοκληρώσω πρώτο είναι, καλά μαντέψατε, το theme του Τιτανικού 🙂
(via Instagram)
Photo courtesy of Getúlio Moraes.
Το challenge της αποφλοίωσης.

Αυτή η ανέκδοτη ιστορία είναι από τον στρατό. Όχι όμως από τη δική μου θητεία. Πολλά χρόνια πριν, ο παππούς μου, συνήθιζε κάποιες φορές μετά το οικογενειακό τραπέζι να δοκιμάζει το εξής challenge. Να καθαρίσει ένα μήλο χωρίς να σπάσει ο φλοιός σε περισσότερα από ένα κομμάτια. Για ένα μεγάλο διάστημα δεν γνώριζα από που προέκυψε αυτή η συνήθεια, νόμιζα απλά ότι ήταν κάτι που κάπου είχε δει. Όμως κάποιο μεσημέρι μας το εξήγησε.
Όταν ήταν στρατιώτης, είχανε την συνήθεια να μαζεύονται στο φαγητό και να βάζουν στοιχήματα για το ποιος θα μπορούσε να καθαρίσει ένα μήλο χωρίς να σπάσει ο φλοιός. Αυτός που το κατάφερνε, κέρδιζε κάτι σε φαγητό, τσιγάρα, κ.ο.κ. Ο παππούς μου το κέρδιζε συχνά και σαν ανάμνηση το έκανε και στο οικογενειακό τραπέζι.
Fast forward στο 2016, το θυμήθηκα όταν υπηρετούσα τη δική μου θητεία. Και το προσπαθούσα. Δεν κέρδισα κάποιο στοίχημα αλλά έμαθα να το κάνω. Μια “πρόχειρη” επιτυχία βλέπετε στις εικόνες.
Το challenge θεωρείται πετυχημένο όταν μπορείς να ξαναδημιουργήσεις το σχήμα του μήλου, το οποίο πια είναι κούφιο στο εσωτερικό!
Το να κόψεις ένα μήλο χωρίς να σπάσει ο φλοιός είναι ένα ευχάριστο και δύσκολο challenge. Δουλεύεις το μυαλό, τα μάτια και το χέρι σου ενώ χρησιμοποιείς ένα μαχαίρι. Ο παππούς μου το έκανε σε καιρό πολέμου, μάλλον για να διασκεδάσει λίγο, οπότε μπορούσε, και να ξεχάσει τη μιζέρια.
Το να πνιγείς (κατά λάθος) ενώ προσπαθείς να βιντεοσκοπήσεις τον εαυτό σου να χάνει τις αισθήσεις του από έλλειψη αέρα στο TikTok, σε καιρό ειρήνης, είναι κάτι άρρωστο. Challenge #NOT accepted!
(via Instagram)
Άνω Πόλη: Μια ιστορία μουσικής.

Σήμερα το πρωί έκανα έναν μικρό περίπατο στα πλακόστρωτα της Άνω Πόλης ακούγοντας μουσική. Τυχαία στην λίστα μου έπαιξε το τραγούδι “Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά” σε μια νεότερη εκτέλεση από τον @giorgis_flaneur, που αγαπώ πολύ ( αγαπώ και την εκτέλεση και τον Γιώργη 🙂 που είχα τη χαρά να γνωρίσω προσωπικά ).
Αυτά τα δύο γεγονότα συνδυαστικά, ο περίπατος στα πλακόστρωτα της Άνω Πόλης και η συγκεκριμένη καντάδα, μου έφεραν στο μυαλό την εξής ανάμνηση. Την δεκαετία του ’90, η γενιά της γιαγιάς μου συνήθιζε να κάθεται τα καλοκαιρινά βράδια στις πόρτες και να τραγουδά. Acapela συνήθως. Ένα διάστημα που πειραματιζόμουν με μια melodica, βοηθούσα λίγο και εγώ (όχι ιδιαίτερα επιτυχημένα). Από τις πόρτες, τα μπαλκόνια, σιγά – σιγά πρόβαλε κόσμος και τραγουδούσε ότι ήξερε. Ή σφύριζε. Ή μουρμούριζε τον ρυθμό. Μετά λίγο παύση για να συζητήσουμε την “ημερήσια διάταξη” 🙂 και μετά πάλι λίγο τραγούδι. Τα στενά της Άνω Πόλης γέμιζαν ζωή, γίνονταν ένα υπαίθριο δρώμενο. Και όλοι γελούσαν.
Αυτό που δεν μπορούσαν να αντιληφθώ τότε, επειδή ήμουν πολύ μικρός, είναι ότι εκείνη τη στιγμή, η γειτονιά δημιουργούσε ένα μουσικό γεγονός. Μια ιδιότυπη, ζωντανή, συμμετοχική συναυλία.
Σήμερα λατρεύω την ζωντανή μουσική. Μαζί με τον χορό είναι δύο από τα πράγματα που μου λείπουν πολύ, τώρα με την πανδημία. Περισσότερο ίσως από την συνάντηση για έναν καφέ. Και η αλήθεια είναι πως είμαστε όλοι πολύ κουρασμένοι από την βαριά καθημερινότητα. Όμως, όταν όλο αυτό τελειώσει, θα πρέπει να διατηρήσουμε την ανάμνηση αυτής της κακής περιόδου και όχι να προσπαθήσουμε να την ξεχάσουμε σαν ένα κακό όνειρο. Να την διατηρήσουμε για να οικοδομήσουμε πάνω σε αυτή πιο υγιείς, πιο ποιοτικές κοινωνικές δομές και δραστηριότητες με κέντρο τον άνθρωπο και όχι απαραίτητα τις νέες εμπειρίες, τα αγαθά, τα γουστόζικα πράγματα.
Οι άνθρωποι της Άνω Πόλης δύο γενιές πριν, κατάφερναν να δημιουργούν χαρά από το τίποτε. Προ κορονοϊού, έχω την αίσθηση ότι καταλήξαμε να αναζητούμε τη χαρά με τη μορφή υπηρεσίας επί πληρωμή. Ίσως υπάρχει άλλος δρόμος. Ίσως μετά την πανδημία, πρέπει να ψάξουμε αυτόν τον δρόμο.
(via Instagram)
Photo courtesy of: Dan Lundberg
// Steve Jobs: Thoughts on Flash
I discovered this great piece of content by Steve Jobs talking about flash back in 2010 and it is really educative on how to choose technologies to invest, as a company. In the last paragraph of the letter we read:
New open standards created in the mobile era, such as HTML5, will win on mobile devices (and PCs too). Perhaps Adobe should focus more on creating great HTML5 tools for the future, and less on criticizing Apple for leaving the past behind.
Steve Jobs, April 2010.
You can find the full letter here, courtesy of the Internet Archive, or downloaded it on PDF format, from here.

Εισαγωγή.
Στις 22/08/2020 δημιούργησα ένα αποθετήριο στο Github1https://github.com/akritiko/covid19gr με στόχο να φιλοξενήσει δεδομένα και αναλύσεις για την εξέλιξη της πανδημίας στην Ελλάδα. Γνωρίζοντας ότι η Ελληνική Κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να τηρεί αρχείο ανοικτών δεδομένων για διάφορα κρατικά θέματα, κάποια χρόνια πριν, θεώρησα δεδομένο ότι η δέσμευσή μας επεκτείνεται και στην διάθεση ανοικτών δεδομένων που αφορούν την εξέλιξη της πανδημίας στην χώρα μας. Άλλωστε, ήδη από τα πρώτα κιόλας κρούσματα, πολλοί οργανισμοί αλλά και κυβερνήσεις άλλων χωρών, προχώρησαν στην καταγραφή και διάθεση τέτοιων δεδομένων, ανοικτά.
Φάση Α’. Υποχρεώσεις & υφιστάμενη κατάσταση.
Προσπαθώντας να ανακαλύψω ποιες είναι οι υποχρεώσεις του κράτους μας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή άλλους φορείς, ξεκίνησα μια καταγραφή του πλαισίου των ανοικτών δεδομένων το οποίο προκύπτει είτε από επίσημα έγγραφα της Ελληνικής Κυβέρνησης είτε από τη συμμετοχή μας σε διεθνείς οργανισμούς που προωθούν τα ανοικτά δεδομένα.
Σε δεύτερο επίπεδο, χρησιμοποιώντας την εμπειρία μου στα ανοικτά δεδομένα, αποφάσισα να ενσωματώσω στην μελέτη μου μερικά εργαλεία για την δημιουργία, την συντήρηση και την αξιολόγηση των ανοικτών δεδομένων.
Αμέσως μετά προχώρησα σε μια επισκόπηση της υφιστάμενης κατάστασης για να ανακαλύψω τι είδους δεδομένα παρέχονται επίσημα από την Ελληνική Κυβέρνηση, τους υγειονομικούς φορείς και το επιστημονικό προσωπικό, σχετικά με την εξέλιξη της πανδημίας. Αφότου ανακάλυψα τις πηγές, προσπάθησα να καταλάβω αν ακολουθούν της αρχές της ανοικτότητας – διάθεση δηλαδή των δεδομένων κάτω από κάποια άδεια ανοικτών δεδομένων – αλλά και το επίπεδο ανοικτότητας που επιτυγχάνουν, χρησιμοποιώντας το διεθνές σύστημα αξιολόγησης 5 ★ Open Data, που έχει προταθεί από τον Tim-Berners Lee, δημιουργό του Web.
Τέλος, επέκτεινα την αναζήτηση καταγράφοντας εθελοντικές προσπάθειες δημιουργίας συνόλων ανοικτών δεδομένων και αναλύσεις σχετικές με τα δεδομένα της πανδημίας, που είχαν ήδη αρχίσει να πολλαπλασιάζονται στο Διαδίκτυο.
Όλη αυτή η εργασία αποτυπώθηκε σε αυτήν εδώ την αναφορά με τελευταία επικαιροποίησή της στις 14/12/2020. Επιθυμώ να την ανανεώσω εκ νέου, μόλις το επιτρέψει ο χρόνος μου.
Κοντολογίς η παραπάνω μελέτη έδειξε ότι τα περισσότερα διαθέσιμα ανοικτά δεδομένα, που προσφέρονταν σε μηχαναγνώσιμη μορφή αλλά και διάφορες ενδιαφέρουσες οπτικοποιήσεις, εκείνη την περίοδο, είχαν μεν βασιστεί σε δεδομένα της Ελληνικής Κυβέρνησης που ήταν δημόσια διαθέσιμα, πλην όμως, δεν ήταν ξεκάθαρο ότι δημοσιεύονται κάτω από άδεια ανοικτών δεδομένων. Επίσης, τα επίσημα αυτά δεδομένα διατίθεντο σε μορφές μη φιλικές προς την ανάλυση και επεξεργασία από λογισμικό Η/Υ – ήταν συνήθως αναφορές .pdf ή ιστοσελίδες σε μορφή .html με ρέον κείμενο – δηλαδή όχι μηχαναγνώσιμες.
Τα αποτελέσματα της Φάσης Α’, είναι διαθέσιμα εδώ.
Φάση Β’. Το αποθετήριο ανοικτών δεδομένων covid19gr.
Το όλο εγχείρημα πυροδότησε εξ’ αρχής η διάθεσή μου να δημιουργήσω μια οπτικοποίηση των διαφόρων ζητημάτων που αφορούν την πανδημία για την πόλη της Θεσσαλονίκης, τον τόπο διαμονής μου, ή της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, αν δεν υπήρχαν δεδομένα για την Θεσσαλονίκη. Την περίοδο όμως που ξεκίνησα αυτήν την μελέτη τα δεδομένα ανά περιοχή, πόσο μάλλον ανά πόλη, ήταν περιορισμένα. Στην προσπάθειά μου να τα ανακαλύψω, όμως, προέκυψε κάτι άλλο.
Πολλοί από τους εθελοντές, δουλεύοντας μόνοι, είχαν αποδελτιώσει τους αριθμούς από τις ίδιες αναφορές με αποτέλεσμα να υπάρχουν πλήθος όμοιων μετρήσεων διαθέσιμες σε πολλά διαφορετικά σύνολα δεδομένων. Αυτό είναι κάτι πάρα πολύ καλό καθώς, ανάλογα με την οπτική του κάθε δημιουργού, εν δυνάμει, μπορεί να αποτυπώνεται μια διαφορετική εικόνα των δεδομένων. Αρκεί η ανάλυση και οι σχεδιαστικές επιλογές του συνόλου δεδομένων να είναι τεκμηριωμένες.
Έτσι, αφού η πλειονότητα των δεδομένων αφορούσε την επικράτεια και όχι τις περιφέρειες ή τις πόλεις που ήταν αυτό που με ενδιέφερε αρχικά, αποφάσισα να μην προχωρήσω στην οπτικοποίηση, που είχα αρχικά στο μυαλό μου, αλλά να δω σε ποια ερωτήματα απαντούσαν τα διαθέσιμα δεδομένα, μεμονωμένα ή συνδυαστικά, για ολόκληρη την επικράτεια. Μια πρώτη απάντηση στο ερώτημα, κατάφερα να δώσω με αυτήν την ανάλυση, στις 08/12/2020. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 08/12 η συγκεκριμένη σελίδα, στην οποία οδηγεί ο σύνδεσμος, μετρούσε 16 σύνολα δεδομένων.
Από αυτήν την ανάλυση δυο πράγματα έγιναν ξεκάθαρα:
- Πλήθος εθελοντών προσπαθούσε να καταγράψει, να οπτικοποιήσει και να ερμηνεύσει τα διαθέσιμα δεδομένα της πανδημίας, διαθέτοντας τα δεδομένα και τα αποτελέσματα, ως επί το πλείστον, δωρεάν και ανοικτά προς όλους.
- Διαφορετικά σύνολα δεδομένων, μεμονωμένα ή συνδυαστικά μπορούσαν να δώσουν μια καλή σφαιρική εικόνα της κατάστασης στην χώρα, για την καλύτερη ενημέρωση του κοινού.
Η παραπάνω ανάλυση κατέληξε στην πρώτη μορφή του αποθετηρίου covid19gr η οποία είχε την ακόλουθη δομή:
- Δεδομένα. Συλλογή επιλεγμένων συνόλων δεδομένων από διάφορες εθελοντικές προσπάθειες, πάντοτε με το υποκειμενικό φίλτρο του γράφοντα. Ο στόχος ήταν κάθε επιθυμητή μέτρηση να αντιστοιχιστεί σε ένα σύνολο δεδομένων.
- Επίσημες Αναφορές. Όλα τα σύνολα δεδομένων στηρίζονταν σε κάποια πρώτη ύλη πληροφορίας που με τη σειρά της στηρίζοντας σε κάποιες επίσημες αναφορές της Ελληνικής Κυβέρνησης, του ΕΟΔΥ, του Π.Ο.Υ., του E.C.D.C., κ.ο.κ. Θέλοντας να επιτύχω τη μέγιστη διαφάνεια ξεκίνησα να καταχωρώ στο αποθετήριο και όλες αυτές τις αναφορές σε μορφότυπο .pdf για να μπορεί, όποιος ενδιαφέρεται να πραγματοποιήσει έλεγχο των αριθμών που καταγράφηκαν στα σύνολα δεδομένων, αν το επιθυμεί.
- Αναλύσεις. Φιλοδοξούσα να έχω έναν χώρο ώστε να προσπαθώ να βγάλω χρήσιμα συμπεράσματα από τα δεδομένα δημιουργώντας μικρά προγράμματα ανάλυσης. Αυτό το κομμάτι βρίσκεται ακόμη σε αρκετά πειραματικό στάδιο.
Η αναλυτική παρουσίαση του αποθετηρίου στην σημερινή του μορφή, είναι διαθέσιμη εδώ.
Φάση Γ’. Συνάθροιση δεδομένων (aggregation).
Σε αυτό το σημείο είχα εξασφαλίσει διάφορες πηγές δεδομένων από τις οποίες μπορούσα να αλιεύω δεδομένα και είχα προσπαθήσει να ξεχωρίσω τα σύνολα δεδομένων που περιείχαν τις πληροφορίες που απαντούσαν σε συγκεκριμένα ερωτήματα. Εμφανίστηκαν τότε δύο νέα προβλήματα που έπρεπε να αντιμετωπισθούν.
- Τα σύνολα δεδομένων, αν και ήταν διαθέσιμα δημόσια ανοικτά, πράγμα που σήμαινε ότι είχα το νόμιμο δικαίωμα να τα αντιγράψω σε ένα δικό μου αποθετήριο κάνοντας αναφορά στους αρχικούς δημιουργούς, προέρχονταν από πολλές διαφορετικές πηγές.
- Τα ίδια σύνολα δεδομένων, ανανεώνονται πολύ συχνά (κάποια σε καθημερινή βάση) καθώς η πανδημία συνεχίζει να είναι σε εξέλιξη.
Δεδομένων λοιπόν των δύο παραπάνω σημείων προέκυψε η ανάγκη, για να μπορώ να συντηρώ το αποθετήριο με ανανεωμένα σύνολα δεδομένων τακτικά (π.χ. σε ημερήσια βάση) να μαζεύω ένα – ένα όλα τα επιλεγμένα σύνολα δεδομένων και να τα τοποθετώ στο δικό μου αποθετήριο. Έχοντας 16 τέτοια σύνολα δεδομένων και με την προοπτική ότι θα γίνονταν περισσότερα στο πέρασμα του χρόνου, η παραπάνω στρατηγική θα ήταν χρονικά ανέφικτη. Προχώρησα λοιπόν στην δημιουργία κάποιων προγραμμάτων που αυτόματα επιτελούν τις παρακάτω διεργασίες:
- Το πρώτο πρόγραμμα αλιεύει τα επιλεγμένα σύνολα δεδομένων κατευθείαν από της πηγές τους και τα τοποθετεί σε έναν κεντρικό φάκελο που έχω δημιουργήσει. Τα αρχικά σύνολα δεδομένων είναι όλα σε μορφότυπο (format) .csv από τους αρχικούς δημιουργούς τους. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στον ίδιο φάκελο συντηρώ χειροκίνητα μερικά σύνολα δεδομένων που δημιούργησα εγώ προσωπικά.
- Το επόμενο πρόγραμμα φιλτράρει επιλεκτικά κάποια από τα σύνολα δεδομένων που είναι διεθνή, και παράγει ένα τελικό .csv με τις πληροφορίες που αφορούν αποκλειστικά την Ελλάδα.
- Το τελευταίο πρόγραμμα μετατρέπει αυτόματα τα σύνολα δεδομένων από τον μορφότυπο .csv σε μορφότυπο .json. Αυτό το βήμα δεν είναι απαραίτητο ωστόσο ο μορφότυπος .json είναι ιδανικός για την εξυπηρέτηση δεδομένων που παρέχονται για απευθείας κατανάλωση μέσα από μια διεπαφή προγραμματισμού εφαρμογών τύπου REST API.
Έχοντας δημιουργήσει αυτά τα προγράμματα, με αυτόματο τρόπο και σε καθημερινή βάση μπορώ να συναθροίζω την ενημερωμένη πληροφορία από όλα τα αποθετήρια που με ενδιαφέρουν. Μέσα σε λίγα λεπτά, 24 (πλέον) διαφορετικά σύνολα δεδομένων είναι διαθέσιμα και πλήρως ενημερωμένα, κάθε βράδυ.
Φάση Δ’. Ανάλυση δεδομένων.
Η ανάλυση των δεδομένων, αν και ήταν πρωταρχικός στόχος όταν ξεκίνησα την διαδικασία σχεδιασμού αυτού του αποθετηρίου, αποτέλεσε την 4η φάση του έργου. Βασικός λόγος που επέλεξα αυτήν την στρατηγική ήταν ότι βάση των διαθέσιμων δεδομένων που υπήρχαν όταν ξεκίνησα τη μελέτη μου αλλά και των οπτικοποιήσεων των δεδομένων από εθελοντές, ήταν ξεκάθαρο πως δεν υπήρχαν τα απαραίτητα δεδομένα για τις αναλύσεις που με ενδιέφεραν, ενώ παράλληλα, πλήθος εθελοντών είχαν κάνει εξαιρετική δουλειά στην οπτικοποίηση των δεδομένων της επικράτειας.
Στην πορεία όμως, όταν ξεκίνησα να δημιουργώ δικά μου σύνολα δεδομένων, όπως για παράδειγμα η αποτίμηση ελέγχων COVID-19 στην Ελληνική επικράτεια με δεδομένα που δημοσιεύει η Εθνική Αρχή Διαφάνειας, τότε υπήρξε εκ νέου η ανάγκη, αυτές οι αναλύσεις να είναι διαθέσιμες.
Έτσι σήμερα στο αποθετήριο covid19gr θα βρείτε στον φάκελο analysis, όλες τις διαθέσιμες αναλύσεις από εμένα. Σε κάθε περίπτωση ανάλυσης τόσο ο κώδικας του προγράμματος που εκτελεί την ανάλυση, όσο και τα αντίστοιχα δεδομένα (εισόδου και εξόδου), είναι διαθέσιμα κάτω από άδεια ανοικτού κώδικα και ανοικτών δεδομένων αντίστοιχα.
Περισσότερες πληροφορίες για την αδειοδότηση του αποθετηρίου, θα βρείτε στο τέλος του άρθρου.
Φάση Ε’. Οργάνωση του έργου.
Η εργασία που έχει πραγματοποιηθεί στο συγκεκριμένο έργο, κρύβει ένα παράπλευρο όφελος που δεν είναι εμφανές από τις πληροφορίες που διαβάσατε μέχρι τώρα. Η διαδικασία που περιγράφηκε, δηλάδή:
- η συλλογή των συνόλων δεδομένων
- η συνάθροισή τους σε ένα ενιαίο αποθετήριο
- η δημιουργία ενός χώρου για να γίνονται αναλύσεις δεδομένων
μπορεί να αντιγραφεί ως έχει και να χρησιμοποιηθεί από μια πόλη, μια περιφέρεια ή ένα κράτος που επιθυμεί να δημιουργήσει μια διαδικασία συλλογής, επεξεργασίας και καταγραφής δεδομένων που αφορούν την πανδημία COVID-19 ως ανοικτά δεδομένα, διαθέσιμα σε μηχαναγνώσιμη μορφή. Σε ορολογία του 5 ★ Open Data συστήματος που αναφέραμε στην αρχή του άρθρου, τα σύνολα δεδομένων που αρχικά διατίθενται σε μορφότυπο .pdf από την Κυβέρνηση (επίπεδο 1 στο 5 ★ Open Data), μετά από την διαδικασία που περιγράφουμε παραπάνω, μεταπηδούν αμέσως στο επίπεδο 3.
Εκτός αυτού, με την παραπάνω διαδικασία, τίθενται οι βάσεις να δημιουργηθεί μια κοινότητα αναλυτών των ανοικτών δεδομένων που θα θα πειραματίζεται σε αυτά, θα μοιράζεται τα ευρήματα και η επιστημονική ομάδα της κυβέρνησης θα μπορεί να αξιολογεί την κατάσταση έχοντας ακόμη πιο πολλές ιδέες και αναλύσεις για την εξέλιξη της πανδημίας. Η μέθοδος αυτή ονομάζεται πληθοπορισμός (crowd sourcing).
Πως θα μπορούσε λοιπόν ένα αποθετήριο δεδομένων να μετατραπεί σε μια κοινότητα συλλογής, επεξεργασίας / ανάλυσης και διόρθωσης των ανοικτών δεδομένων που αφορούν την πανδημία;
Πολλά από τα εργαλεία που χρειαζόμαστε μας το δίνει το ίδιο το Github η πλατφόρμα που φιλοξενεί το έργο που περιγράφουμε σε αυτό το άρθρο. Πιο συγκεκριμένα:
- Με την δυνατότητα των έργων (projects), μπορούν να περιγράφοντα πακέτα εργασιών ώστε τα μέλη της κοινότητας να μπορούν να τα αναλαμβάνουν και να τα διεκπεραιώνουν ως υπο-έργα. Μπορείτε να βρείτε μια πρώτη προσπάθεια καταγραφής τέτοιων υπο-έργων, για την περίπτωση του covid19gr, εδώ.
- Με την (σχετικά νέα) δυνατότητα των συζητήσεων (discussions), μπορούν τα μέλη της κοινότητας να λειτουργούν ως think tank και να συζητούν ποια είναι η καλύτερη στρατηγική αντιμετώπισης στο κάθε πρόβλημα που ανακύπτει. Ένα παράδειγμα τέτοιας συζήτησης μπορείτε να βρείτε εδώ.
- Με την λειτουργικότητα των αιτημάτων υποστήριξης (issues), όλοι οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισημαίνουν λάθη ή διορθώσεις που παρατηρούν δουλεύοντας με τα δεδομένα του αποθετηρίου ή τα προγράμματα ανάλυσης των δεδομένων.
Βιβλιογραφία.
Εκτός των προαναφερθέντων, κάνω μια προσπάθεια να συγκεντρώσω επιστημονική βιβλιογραφία για διάφορες πτυχές της εξέλιξης της πανδημίας. Ένα κομμάτι της προκύπτει από την δική μου μελέτη και ένα άλλο από τους υπόλοιπους εθελοντές που ασχολούνται με το αντικείμενο και κατά καιρούς μοιράζονται χρήσιμα links σε έγκυρες πηγές.
Οι περισσότερες αναφορές είναι από επιστημονικά περιοδικά, ερευνητικά κέντρα ή έγκριτα δημοσιογραφικά μέσα.
Μπορείτε να βρείτε την τακτικά ανανεούμενη βιλιογραφία εδώ. Εάν τυχόν εντοπίσετε κάποιο σφάλμα ή εάν θέλετε να προτείνετε κάποια αναφορά να συμπεριληφθεί στην βιβλιογραφία, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου από εδώ.
Λίγα λόγια για την άδεια χρήσης του περιεχομένου του αποθετηρίου covid19gr.
Τα δεδομένα είναι δύναμη. Σε καιρούς κρίσεων μάλιστα, εάν χρησιμοποιηθούν σωστά μπορούν να κάνουν τη διαφορά προστατεύοντας τους συμπολίτες μας. Έχοντας αυτά σαν βασικές σκέψεις δημοσιεύουμε το περιεχόμενο αυτού του αποθετηρίου, εκτός αν αναφέρεται ρητά κάτι διαφορετικό σε κάποιο σημείο, κάτω από άδεια: Κοινό Κτήμα / Public Domain: CC0-1.0.
Καθώς το αποθετήριο προσφέρεται κάτω από άδεια Κοινού Κτήματος CC0-1.0, δεν έχετε καμία απολύτως υποχρέωση να κάνετε κανενός είδους αναφοράς σε εμένα. Εάν παρόλα αυτά θέλετε να κάνετε κάποια αναφορά θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε την παρακάτω μορφή:
Apostolos Kritikos. (2021, March 21). akritiko/covid19gr: Pythagoras (Version 3.0.0). Zenodo. http://doi.org/10.5281/zenodo.4625530
ή σε μορφή BibTEX version.
Λίγα λόγια για τους εθελοντές στην δουλειά των οποίων βασίστηκε το covid19gr.
Το αποθετήριο αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία συλλογή από σετ δεδομένων. Για τα σύνολα δεδομένων που περιλαμβάνει εργάσθηκαν οι εξής: Sandbird, Covid-19-Response-Greece, @Nyrros, iMEdD-Lab, covid19.gov.gr, CovidDEXP, covid19-projections.com, covid19.healthdata.org, Oxford Covid-19 Government Response Tracker, ActiveConclusion, Google, Apple, TomTom.
References
- 1
COVID-19 & Εκκλησιασμός.
- Το 2017 ο πληθυσμός της χώρας κατά ΕΛΣΤΑΤ ήταν: 10.757.300 (2020: 10.718.565).
- Από αυτόν το 90% σύμφωνα με έρευνα της PEW Research αυτοπροσδιορίζονταν ως ορθόδοξοι χριστιανοί ήτοι: 9.681.570
- Παρ’ ότι δηλώνουν ότι πιστεύουν στον Θεό κατά 91%, μόνον το 10% (2020: 15%) δηλώνει ότι εκκλησιάζεται τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα ήτοι: 968157 (2020: 1.452.236)
- Μετά τον COVID-19 και το πρώτο lockdown της άνοιξης η έρευνα της Barna έδειξε ότι 1 στους 3 χριστιανούς που εξασκούν ενεργά την πίστη τους, απέχουν από τις λειτουργίες ώστε να αποφευχθεί η μετάδοση της ασθένειας.
Άρα φθάνουμε στους 645438 (2020: 968.157) χριστιανούς οι οποίοι επιθυμούν να εκκλησιαστούν τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα, στην Ελλάδα. και προφανώς δεν το πράττουν όλοι μαζί. Αυτός είναι ο αριθμός των πιστών πανελλαδικά που μπορούν να ευθύνονται (κατά το μέγιστο) για την όποια παρέκκλιση από τα μέτρα.
Κρίνοντας λοιπόν από τον περίγυρό μου, από εμένα που έχω να προσέλθω σε ναό από τον Μάρτιο του 2020 και άλλους πιστούς του κύκλου μου, θεωρώ ότι αυτό το νούμερο που λέω μικραίνει ακόμη περισσότερο. Όσοι αγανακτείτε με την Εκκλησία για τις πολιτικές τις κινήσεις, καλώς κάνετε. Είναι όμως εξαιρετικά άτοπο να εμφανίζουμε τους πιστούς ως στρατό της εκκλησίας οριζόντια και αδιακρίτως επειδή μεμονωμένες περιπτώσεις, ξεφεύγουν (όπως άλλωστε συμβαίνει με όλες τις άλλες κοινωνικές ομάδες που έχουν κουραστεί από τον εγκλεισμό).
Update: το 645438 από τελεί το 6% (2020: 968.157 αποτελεί το 9,03%) του ελληνικού πληθυσμού (ΕΛΣΤΑΤ).
Πηγές:
- https://www.huffingtonpost.gr/…/eidiseis-koinwnia…
- https://www.pewresearch.org/…/orthodox-christians-in…/–
- https://www.barna.com/research/new-sunday-morning-part-2/–
- https://www.ethnos.gr/…/139642_elstat-meiothike-oriaka…
Credits:
Ευχαριστώ τον Ανδρόνικος Κουτρουμπέλης για το ανανεωμένο στατιστικό από την διαΝΕΟσις. Επειδή κάποια δεδομένα αφορούν μελέτες του 2017 έχω προσθέσει και τα δύο σετ νούμερα: 2017 (2020) και ο αναγνώστης μπορεί να το πάει παρακάτω από τις πηγές.