Categories
Side Notes

Το κρυφό σκολειό

Στέκει αυθύπαρχτος ο άνθρωπος που εξουσιάζει το σώμα του που μπορεί και ζή μόνος του βρίσκοντας το σωστό επάγγελμα στη ζωή του που μπορεί να κρίνη ο ίδιος όσα προβλήματα του παρουσιάζει η ζωή του και να παίρνη σ” αυτά στάση συνειδητή ο άνθρωπος τέλος που ορίζει τις πράξεις του, που παίρνει την ευθύνη γι” αυτές. Έτσι η παιδεία πρέπει να ετοιμάση το άτομο για μια πολυμερή αυθυπαρξία, σωματική, οικονομική, πνευματική και ηθική. Οι δυο πρώτες γρήγορα βρίσκουν τα όριά τους οι άλλες απλώνονται απεριόριστα και για το άτομα και για το σύνολο, είναι ένα αδιάκοπο ανέβασμα προς τον ελεύθερο άνθρωπο. Λέγοντας ηθική αυθυπαρξία δε θέλω να ειπώ ηθική αναρχία, να κάνη δηλαδή ό καθένας ό,τι θέλει, άλλα να ενεργή ελεύθερα χωρίς εξωτερική πίεση, σύμφωνα με τις απόλυτες ηθικές αξίες που ορίζουν το σκοπό της αγωγής, τον αληθινό ανθρωπισμό. Για να πετύχη όμως η παιδεία το σκοπό της είναι ανάγκη να κρατή τα παιδιά στο σχολείο υποχρεωτικά ως την εποχή που θα είναι πια σε θέση να πάρουν τα ίδια στα χέρια τους τη μόρφωσή τους, να κυβερνήσουν τον εαυτό τους, ως την ηλικία δηλαδή των 18 χρονών. Και ακόμα να δίνη στο καθένα τα μέσα να μορφώνεται σύμφωνα με το φυσικό του, χωρίς να εμποδίζεται από την κοινωνική και την οικονομική του θέση. Μορφώνω ένα άτομο θα ειπή δίνω μορφή στον ψυχικό του κόσμο, σε κάτι άμορφο ακόμα. Στο άτομο όμως δεν μπορούμε να δώσωμε αυθαίρετα όποια μορφή εμείς θέλομε, παρά μόνο να το βοηθήσωμε να πάρη με τον καιρό τη μορφή που ορίζουν, όσα ζωντανά και διαλεχτά στοιχεία κλείνει μέσα του. Αυτά με τη συστηματική ανάπτυξη και καλλιέργεια δίνουν στον καθένα τον ατομικό του τύπο.

Αλέξανδρου Δελμούζου – Το κρυφό σκολειό 1908-1911
(από το οπισθόφυλλο της έκδοσης)

Διάβαζα την περίληψη αυτή από το βιβλίο του Αλέξανδρου Δελμούζου και θυμήθηκα ένα διασκεδαστικό γεγονός από το παρελθόν. Όταν δίδασκα – παλαιότερα – στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι φοιτητές συχνά με προσφωνούσαν “δάσκαλο”. Στην αρχή, μου φαίνονταν λίγο περίεργο. Δασκάλους, είχα συνηθίζει να προσφωνώ τους εκπαιδευτικούς στα μαθητικά μου χρόνια. Με τον καιρό όχι μόνον το συνήθισα αλλά μου άρεσε. Γιατί ήταν πολύ τιμητικό να με προσφωνούν δάσκαλο στα 26 μου. Διαπίστωσα μάλιστα με τον καιρό, πως η προσφώνηση ήταν μάλλον η σωστή καθώς:

διδακτική θηλυκό

ο κλάδος της Παιδαγωγικής επιστήμης που ασχολείται με τις διδακτικές μεθόδους


Wiktionary

Οι δάσκαλοι μάλλον ταιριάζουν περισσότερο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, μετά την ενηλικίωση του ανθρώπου. Πιο πριν χρειαζόμαστε παιδαγωγούς. Όχι δασκάλους!

Categories
Side Notes

Το παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης και ο Terry Gilliam.

Το πρωί είδα τον Prodromos Nikiforidis στην Άνω Πόλη και του ευχήθηκα καλή επιτυχία για την συμμετοχή του στην εκδήλωση για το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο του παραλιακού μετώπου της Θεσσαλονίκης που θα γίνονταν σήμερα. Αν και εκ φύσεως αισιόδοξος, για να είμαι ειλικρινής, την ευχή την έδωσα περισσότερο για να συνοδεύσει την καλή διάθεση και την αγωνία του για την Νέα Παραλία. Δεν πίστευα ότι η συζήτηση θα έχει κάποιο ουσιώδες αποτέλεσμα.

Παρακολουθώντας το μεγαλύτερο μέρος της εκδήλωσης κατέληξα ότι το ζήτημα του παραλιακού μετώπου της Θεσσαλονίκης (και ενδεχομένως και άλλων θεμάτων) μοιάζει με την “Μάχη για το Brazil” του γνωστού σκηνοθέτη και Monty Python, Terry Gilliam. Η ταινία Brazil (1985) διαδραματίζεται σε μια δυστοπική πραγματικότητα όπου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού εργάζεται για ένα γιγαντιαίο “δημόσιο σύστημα διοίκησης” το όποιο δεν προσφέρει ουσιαστικά υπηρεσίες στον πολίτη, παρά είναι σχεδιασμένο ώστε να λειτουργεί για να δικαιολογεί την ύπαρξη και το μέγεθός του. Υπάρχουν πολλά γραφεία, επίπεδα διοίκησης και εσωτερικές διαδικασίες και σπάνια οι δημόσιοι υπάλληλοι γνωρίζουν που καταλήγει η δουλειά τους και ποιον σκοπό εξυπηρετεί.

Στο βιντεάκι που επισυνάπτω ο Gilliam μιλά για την “μάχη για το Brazil” και εξηγεί πως όταν έφτιαξε την ταινία αυτή είχε ένα σοβαρό πρόβλημα. Οι περισσότερες mainstream εταιρείες προώθησης την “απέρριψαν ευγενικά” και ο λόγος είναι ότι ήταν αντισυμβατική, δεν είχε happy end και θα “θύμωνε διάφορους”. Του εξήγησαν ότι η ταινία αφορά, κατά τη γνώμη τους, ένα πολύ μικρό κοινό. Ο Gilliam αναφέρει ότι προσπάθησε να τους εξηγήσει ότι η ταινία έγινε για ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό και ότι δεν ήθελε να την δουν και να ενδιαφερθούν άλλοι, παρά μόνο αυτό το συγκεκριμένο κοινό. Οπότε μετά την απόρριψη το μόνο που ήθελε είναι η ταινία να καταφέρει να φθάσει σε αυτό το περιορισμένο κοινό. Η ταινία βέβαια σήμερα είναι ξακουστή και έχει περάσει από εκατομμύρια ματιών ανά τον κόσμο.

Έτσι ακριβώς συμβαίνει, κατά την άποψή μου, και με τα προβλήματα της πόλης. Δεν ενδιαφέρεται και δεν θα ενδιαφερθεί ποτέ όλο το κοινό. Ιδιαίτερα σήμερα που παράλληλα τρέχει το ζήτημα της πανδημίας, ένας πόλεμος εδώ παρά έξω, αύριο μια φτωχοποίηση και δεν ξέρω εγώ τι, ο κόσμος έχει “πολλά στο μυαλό του”. Και τότε τι μπορεί να γίνει; Να αφήσουμε τα πράγματα στην τύχη τους και να καταστρέφονται, αφού ο μέσος πολίτης δεν δείχνει ενδιαφέρον;

Όχι! Μπορούμε να επενδύσουμε σε μικρές ομάδες πολιτών που ενδιαφέρονται για συγκεκριμένα προβλήματα, να ενισχύσουμε τη δράση τους και να έχουμε μια από κάτω προς τα πάνω προσέγγιση όπου “η ιδιαίτερη ευαισθησία” της εκάστοτε ομάδας για ένα συγκεκριμένο πρόβλημα / ζήτημα της πόλης, διαχέεται ή εμπνέει και άλλους πολίτες και μεγαλώνει, σιγά – σιγά, το ενδιαφέρον. Είναι εξαιρετικά δύσκολο η οποιαδήποτε κυβέρνηση ή τοπική αυτοδιοίκηση να πείσει, σε αυτήν την φάση, τον οποιονδήποτε πολίτη ότι θα λειτουργήσει προς όφελός του και ότι αυτός είναι εξαρχής ο σκοπός.

Ομάδες όμως όπως “Οι φίλοι της Νέας Παραλίας”, “Το Παρατηρητήριο Θεσσαλονίκης”, “Thessalonistas” παλαιότερα και πολλές άλλες, μπορούν να εμπνεύσουν ένα “νοιάξιμο” σε μικρή έκταση αλλά ίσως με την απαραίτητη ενέργειας για μικρές διορθωτικές κινήσεις και ίσως αλλαγές. Αλλιώς οι δημοτικοί άρχοντες θα συνεχίσουν να γκρινιάζουν ότι με τα λεφτά που έχουμε και πολλά φτιάξαμε, οι ειδικοί θα επιδιώκουν το τέλειο, που όμως τις περισσότερες φορές δεν είναι εφικτό χωρίς πόρους και οι δημότες θα απογοητευόμαστε όλο και περισσότερο.

(Δημοσιεύθηκε στο Facebook στις 12/03/2022)

Categories
Side Notes

// Steve Jobs: Thoughts on Flash

I discovered this great piece of content by Steve Jobs talking about flash back in 2010 and it is really educative on how to choose technologies to invest, as a company. In the last paragraph of the letter we read:

New open standards created in the mobile era, such as HTML5, will win on mobile devices (and PCs too). Perhaps Adobe should focus more on creating great HTML5 tools for the future, and less on criticizing Apple for leaving the past behind.

Steve Jobs, April 2010.

You can find the full letter here, courtesy of the Internet Archive, or downloaded it on PDF format, from here.

Categories
Side Notes

Side Notes #2: Ο Big Brother & η Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια

Με αφορμή την έναρξη της 6ης σεζόν του τηλεοπτικού reality Big Brother στα 2020 και με τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (GDPR) της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ισχύ ήδη από το 2018, αναρωτιέται κανείς τι συμβαίνει με τα προσωπικά δεδομένα των συγκατοίκων που καταγράφονται επί 24ωρου βάσεως για τις ανάγκες του παιχνιδιού;

Η απάντηση ήρθε αβίαστα στο LinkedIn μου από post του πάντοτε εύστοχου κου. Βέρρα, δικηγόρου, ο οποίος μοιράζεται απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα του 2001, λίγο πριν την έναρξη της 1ης σεζόν του Big Brother στην Ελλάδα.

Με αυτήν την απόφαση (μπορείτε να την βρείτε και να τη διαβάσετε ολόκληρη στο τέλος του άρθρου), όπως επισημαίνει ο κ. Βέρρας:

η Αρχή έκρινε ως αντισυνταγματική τη συναίνεση των υποψηφίων παικτών για συλλογή των δεδομένων τους και άκυρες τις συμβάσεις συμμετοχής.

Μια εβδομάδα μετά, το Big Brother έκανε πρεμιέρα.

Παρακάτω μερικά αποσπάσματα που αναδεικνύουν ότι η διαφύλαξη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας πρέπει να αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα. Ακόμη και αν ο ίδιος ο άνθρωπος είναι διατεθειμένος να την θυσιάσει χάριν χρηματικής αμοιβή.

Σεβασμός της αξίας του ανθρώπου.

Η προστασία και ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου και η αντίστοιχη υποχρέωση της πολιτείας αποτελούν τόσο σημαντική πολιτειακή επιταγή, ώστε κατατάσσονται στις διατάξεις για τη μορφή του πολιτεύματος και δεν επιδέχεται αναθεώρηση (άρθρο 2§1 Σ)

και το άρθρο 2§1 του Συντάγματος της Ελλάδος:

Άρθρo 2

1. O σεβασμός και η πρoστασία της αξίας τoυ ανθρώπoυ απoτελoύν την πρωταρχική υπoχρέωση της Πoλιτείας.

Νομιμότητα της τήρησης αρχείου δεδομένων.

Συμπεριφορά αντίθετη προς τις αρχές αυτές δεν είναι ανεκτή από το δίκαιο και ως εκ τούτου σχετική δήλωση βουλήσεως δεν παράγει έννομα αποτελέσματα, η δε πάνω σ’ αυτή συμφωνία των μερών είναι άκυρη και θεωρείται ότι δεν έγινε ποτέ.

[…]

Επομένως, για να υπάρχει νόμιμο αρχείο, πρέπει ο σκοπός του να είναι νόμιμος. Συνακόλουθα, όταν αυτός αντίκειται στο Σύνταγμα, το νόμο ή τα χρηστά ήθη, όπως αυτά αναλύθηκαν παραπάνω, η επεξεργασία δεδομένων και η δημιουργία αρχείου είναι παράνομη, ανεξαρτήτως, αν έχει δοθεί η συναίνεση του υποκειμένου.

Η ιδιωτική ζωή, πυρήνας της ανθρώπινης προσωπικότητας.

Με βάση τα στοιχεία αυτά είναι φανερό ότι για λόγους εξυπηρέτησης των αναγκών της εκπομπής, και όχι μόνο, αφού η προβολή είναι αδιάλειπτη και μέσω του διαδικτύου, οδηγείται σε εξαφάνιση η ιδιωτική ζωή ως πυρήνας της ανθρώπινης προσωπικότητας. Η αναλαμβανόμενη υποχρέωση τείνει στον εξευτελισμό της αξίας του ανθρώπου κατά παράβαση και της επιταγής του άρθρου 2§1 Σ. Πράγματι, αριθμός πολιτών με αποκλειστικό σκοπό τη μικρή πιθανότητα κέρδους και την επιτυχία «δημοσιότητας», εμφανίζεται να απαλλοτριώνει την προσωπική του ζωή και να γίνεται έρμαιο της τηλεθέασης.

[…]

Απαξιώνεται η ανθρώπινη του ύπαρξη και παρασύρεται από την τηλεθέαση, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Εξευτελίζεται πολλές φορές, χωρίς ο ίδιος να το αντιλαμβάνεται.

Και αν ο παίκτης δεν έχει πρόβλημα;

Με τις συνθήκες αυτές η συναίνεση του υποκειμένου, η οποία νομιμοποιεί τον υπεύθυνο της επεξεργασίας να συλλέξει προσωπικά δεδομένα και να δημιουργήσει αρχείο, είναι αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη με τα χρηστά ήθη, αφού δημιουργεί συμπεριφορά αντικείμενη προς τις προεκτεθείσες συνταγματικές διατάξεις του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου, από τις οποίες απαγορεύεται η παραίτηση, αλλά επιπρόσθετα με τη συναίνεση αυτή, συνάπτεται σύμβαση με την οποία δεσμεύεται υπέρμετρα η ελευθερία και ως εκ τούτου είναι άκυρη.

Big Brother. Το σχόλιο περί βιασμού.

Την Κυριακή 6/9/2020, κατά τη διάρκεια του live streaming μέσω διαδικτύου του Big Brother, ένας εκ των παικτών προέβη σε σχόλιο που, ούτε λίγο ούτε πολύ, προωθούσε τον βιασμό ως καθημερινή κανονικότητα. 24 ώρες περίπου μετά ο σταθμός του ΣΚΑΙ προέβη σε ανακοίνωση η οποία ξεκινά ως εξής:

Ο Όμιλος ΣΚΑΙ με την επιτυχημένη πορεία του τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει αποδείξει ότι δεν υιοθετεί, δεν ασπάζεται και δεν δέχεται λογικές, στάσεις ή συμπεριφορές που θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα ατομικά δικαιώματα και την ισότητα των φύλων.

Δεδομένου ότι τα δικαιώματα του παιχνιδιού έχουν περιέλθει στον ΣΚΑΙ τον Οκτώβριο του 2019 σύμφωνα με την ελληνική Wikipedia, γνωρίζει άραγε ο σταθμός ότι το ίδιο το reality, με απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, θίγει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια από το 2001;

Categories
Side Notes

Side Notes #1: Οι “ειδικοί” του Διαδικτύου

(το παρόν άρθρο είναι μέρος της σειράς “Side Notes” που αποτελείται από προσωπικές σημειώσεις σε ενδιαφέροντα άρθρα που ξεχώρισαν στην αρθρογραφία που καταναλώνω καθημερινά)

Η έννοια του ειδικού (expert) στο Διαδίκτυο είναι κάτι που συναντούμε συχνά τόσο σε ιστότοπους ενημέρωσης (news blogs) όσο και στο μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ποια είναι όμως τα στοιχεία εκείνα που καθιστούν κάποιον ειδικό; Η πολυετής επαγγελματική εμπειρία του σε ένα αντικείμενο; Η κατάρτισή του (σπουδές, παρακολούθηση σεμιναρίων, συμμετοχή σε συνέδρια, κ.ο.κ.) σε ένα αντικείμενο; Η αρθρογραφία του ή η συγγραφή βιβλίων; Η συστηματική δημιουργία περιεχομένου (κείμενο, video, ήχος) για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο; Προβλέψεις η απόψεις που δημοσιεύθηκαν δημόσια και μετά επιβεβαιώθηκαν;

Οι ακόλουθες σημειώσεις / σκέψεις πυροδοτήθηκαν από το άρθρο με τίτλο “How to be your own expert” της κας. Judith Kallos, WordPress Consultant και ιδιοκτήτριας του agency theistudio.com (μπορείτε να βρείτε πηγές στο τέλος του άρθρου).

Infoholics & Ειδικοί. Εθισμός στην κατανάλωση πληροφορίας.

Σύμφωνα με το άρθρο: “οι infoholics έχουν μία ανεξέλεγκτη επιθυμία να παρακολουθούν διαρκώς τις εξελίξεις σε επίπεδο τάσεων, προϊόντων και υπηρεσιών”.

Η συγγραφέας αναφέρεται στους infoholics για να τονίσει ότι βασικό γνώρισμα ενός ειδικού θα πρέπει να είναι η συνεχής ενημέρωση και εκπαίδευση, κάτι που τον καθιστά infoholic. Αντίστοιχα ένας infoholic μοιραία ενημερώνεται από (άλλους) ειδικούς και έτσι ανακαλύπτει νέα πράγματα, δοκιμάζει και αποφασίζει τι δουλεύει και τι όχι για αυτόν.

Οι ειδικοί χρειάζονται αξιόπιστες πληροφορίες.

Πως το επιτυγχάνουμε αυτό; Σύμφωνα με το άρθρο:

  • Χρειάζεται να βασιζόμαστε σε ποιοτικές πηγές για την πληροφόρησή μας.
  • Θα πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να διαβάσουμε αρκετά και στη συνέχεια να εφαρμόσουμε στην πράξη αυτά που διαβάσαμε.
  • Να είμαστε ανοικτοί σε νέες πηγές, έννοιες και γνώμες.
  • Να αντιληφθούμε ότι θα κάνουμε λάθη (και ότι αυτό δεν είναι κακό).
  • Να αντιληφθούμε ότι κάποια πράγματα που θα προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε δεν θα λειτουργήσουν όπως θα θέλαμε (και αυτό επίσης δεν είναι κακό).

Ειδικότερα για τον χώρο του Web Development και Online Marketing υπάρχουν τα εξής ενδιαφέροντα σημεία στο άρθρο:

  • Οι ιδιοκτήτες κάποιου ιστότοπου (ή άλλων online assets συμπληρώνω εγώ) δεν είναι απαραίτητο ότι θα θέλουν να μπουν στην διαδικασία πειραματισμού με τον Χ ειδικό που τους το προτείνει.
  • Ακριβώς επειδή η γνώση γύρω από τους δύο αυτούς χώρους αλλάζει και εξελίσσεται ταχύτατα οι επιχειρηματίες δυσκολεύονται να το παρακολουθήσουν οι ίδιοι και στρέφονται προς τους ειδικούς. Υπάρχει όμως η περίπτωση οι ειδικοί να γνωρίζουν ελάχιστα περισσότερα από έναν (infoholic) επιχειρηματία που έχει κάνει την έρευνά του σωστά.
  • Τέλος, επειδή είναι δεδομένο ότι αποκλείεται να γνωρίζουμε τα πάντα (όσο καλοί κι αν είμαστε σε αυτό που κάνουμε) ένα χρήσιμο χαρακτηριστικό είναι η αυτογνωσία (ιδιαίτερα για κάποιον που τοποθετείται “εκεί έξω” ως “ειδικός”).

Μνημονικός Κανόνας (που μου άρεσε).

Ανακαλύψτε αυτό που σας κινεί το ενδιαφέρον και ξέρετε ότι σας ενθουσιάζει και μάθετέ το όσο καλύτερα μπορείτε. Στη συνέχεια αναζητήστε τους πραγματικούς ειδικούς που μπορούν να σας βοηθήσουν να συμπληρώσετε τα κενά. Είναι αυτού του είδους οι συνεργασίες που μπορούν να οδηγήσουν σε αποτελέσματα που ξεπερνούν τις προσδοκίες σας.

Judith Kallos | theistudio.com

Πως να επιλέξω έναν ειδικό και τι πρέπει να κάνω αφού επιλέξω;

“Είναι ξεκάθαρο ότι ο κάθε αυτό-αποκαλούμενος ειδικός κάνει τη δική του ανάγνωση στα αντικείμενα με τα οποία ασχολείται και άπτονται του online επιχειρείν. Στην πραγματικότητα όμως κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά τι κάνει. Μοιράζεται απλά την εμπειρία που έχει λάβει από την δική του προσωπική πορεία και τους πειραματισμούς του.”

Διαβάζοντάς το αρχικά νόμιζα ότι το παραπάνω ήταν απλά μια επίθεση στους αυτο-αποκαλούμενους ειδικούς που στην πράξη δεν γνωρίζουν αυτό που προτείνουν από ιδία εμπειρία αλλά επειδή το διάβασαν / το είδαν / το άκουσαν κάπου ή απλά πιστεύουν ότι το ξέρουν. Συνεχίζοντας όμως παρακάτω γίνεται ξεκάθαρο ότι εννοεί κάτι εντελώς διαφορετικό και πολύ χρήσιμο:

“Κάθε website είναι μια ξεχωριστή περίπτωση (an island unto itself) σχετικά με την προσέγγιση, τα εργαλεία, τη μεθοδολογία και τις στρατηγικές που ενδέχεται να λειτουργήσουν. Ναι υπάρχουν κάποιες βασικές σταθερές που εφαρμόζονται σε όλα τα websites αλλά όταν τολμούμε να επιχειρήσουμε κάτι νέο, τότε είναι που τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα.”

Αυτό το ενδέχεται είναι ίσως η πιο στρατηγικά τοποθετημένη λέξη μέσα σε όλο το άρθρο και ταυτόχρονα είναι αυτό που ξεχωρίζει (προσωπική άποψη) έναν ειδικό από ένα μη-ειδικό. Το να γνωρίζει κανείς την έκβαση μιας στρατηγικής και άρα να την εφαρμόζει γνωρίζοντας ότι το αποτέλεσμα θα είναι υπέρ του πελάτη του είναι εξαιρετικό. Να να προσπαθεί κάποιος να κλείσει έναν πελάτη λέγοντας, προτού εξετάσει σε βάθος τα assets του πελάτη του, εγώ είμαι ειδικός σε εκείνο ή το άλλο αντικείμενο, αναδεικνύει, αν μη τι άλλο, μία έπαρση.

“Κάθε ειδικός βρίσκεται σε μια αποστολή, βασιζόμενος στις εμπειρίες του, να αναπτύξει και να υλοποιήσει επιτυχημένες στρατηγικές”. Ανεξαρτήτως του ειδικού, ωστόσο ο πελάτης έχει τα εξής ατού:

  1. Ξέρει τον καταναλωτή και την αγορά του καλύτερα από τον καθένα.
  2. Έχει τα δεδομένα (της επιχείρησής του) από τα οποία μπορεί να βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα.

Disclaimer:

  • Όλα τα σημεία που βρίσκονται σε εισαγωγικά αποτελούν αυτοτελή τμήματα του άρθρου τα οποία, στο συγκεκριμένο άρθρο αποδίδονται σε ελεύθερη μετάφραση από τον γράφοντα.
  • Το υπόλοιπο κείμενο αποτελεί προσωπικές σημειώσεις, σχόλια και απόψεις οι οποίες δεν εκφράζουν (απαραίτητα) την συγγραφέα του αρχικού άρθρου κα. Judith Kallos.

Πηγές: