Month: November 2020

Ανέκδοτη Προσωπική Ιστορία (ΑΠΙ) #3 💼

Το 2011 βρέθηκα στο Φρίμπουργκ της Ελβετίας. Το project που δουλεύαμε τότε ήταν προχωρημένο από άποψη χρόνου και υλοποίησης και αφορούσε μια ανοικτή πλατφόρμα εκπαίδευσης.

Η συνάντηση του έργου θα κρατούσε 3-4 ημέρες και την πρώτη ημέρα κάναμε την εισαγωγική συνάντηση. Σε αυτή οι εταίροι του έργου διαφωνούσαν για το τι αλλαγές θα έπρεπε να γίνουν ώστε η πλατφόρμα να είναι αποτελεσματική. Άλλοι πρότειναν πράγματα αισθητικά και άλλοι λειτουργικά.

Στα μισά του meeting ρωτήθηκε η άποψη της ομάδας που συμμετείχα.

“Δεν θα σας αρέσει η απάντηση μου” ακούστηκε η φωνή του επικεφαλής μας. “Από αυτά που ακούστηκαν, κρίνω ότι θα πρέπει να σχεδιάσουμε όλο το έργο από την αρχή, τουλάχιστον σε επίπεδο διεπαφής χρήστη. Στην συνέχεια θα διαμορφώσουμε αντίστοιχα τη λειτουργικότητα”.

“Μα έχουμε μόνον 3 ημέρες”. Ακούστηκε κάποια διαφωνία.

Και ο επικεφαλής απάντησε: “Έχουμε 3 ακόμη ημέρες για όλα τα ζητήματα της ατζέντας. Ο επανασχεδιασμός πρέπει να ολοκληρωθεί σήμερα. Αν ξεκινήσουμε τώρα συστηματικά και μείνουμε λίγο παραπάνω, προλαβαίνουμε”.

Και προλάβαμε!

via Instagram.

Ανέκδοτη Προσωπική Ιστορία (ΑΠΙ) #2 🎩.

Στα 2019 κλήθηκα να εμπλακώ στο ίσως πιο απαιτητικό project της επαγγελματικής, ως τώρα πορείας μου. Χρειάστηκε να συμμετάσχω σε μια σειρά συνεντεύξεων με ανθρώπους σε υψηλόβαθμες θέσεις και από αυτές τις συνεντεύξεις θα έπρεπε να προκύψουν μια σειρά από συμπεράσματα και προτάσεις που θα συνδιαμόρφωναν μια Ευρωπαϊκή Στρατηγική.

Όταν μπήκα στην ομάδα εργασίας, ήταν ξεκάθαρος ο προβληματισμός των υπολοίπων σχετικά με το αν μπορούσα να ανταπεξέλθω. Δεν είχαν άδικο. Ούτε κανένα γνωστό όνομα ήμουν και το βιογραφικό μου, ήταν “τόσο – όσο”…

Οπότε έφτασα στις Βρυξέλλες εξαιρετικά αγχωμένος και προβληματισμένος για να αντιμετωπίσω την δυσπιστία *και από κοντά*.

Fast forward στο τέλος του project, έλαβα αυτό:

Dear Apostolos,

It was a pleasure to have you on our side too. I have been very frank and had some reservations about having you [on the team]. However, those doubts vanished.. after I saw you doing a wonderful job!

#Nike!

via Instagram.

Ανέκδοτη Προσωπική Ιστορία (ΑΠΙ) 😛.

Καλοκαίρι Β’ προς Γ’ Λυκείου είχαμε “μεγαλώσει” αρκετά και κάναμε παρέα με αγόρια και κορίτσια από άλλες γειτονιές, μπλέκαμε παρέες μεταξύ τους, γνωρίζαμε νέους ανθρώπους.

Τότε δεν υπήρχε Facebook οπότε, αναγκαστικά, όταν ήθελες να μάθεις πράγματα για αυτόν/ή που σε ενδιέφερε είχες 3 τρόπους. Να ρωτήσεις κοινό φίλο (level δυσκολίας 1), να ρωτήσεις γνωστό σου / φίλο του ατόμου που σε ενδιέφερε (level δυσκολίας 5), να ρωτήσεις τον ίδιο τον άνθρωπο (level δυσκολίας 50).

Ένα από τα πράγματα που ήθελες να μάθεις ήταν τα γενέθλια γιατί έτσι είχες αφορμή να στείλεις μήνυμα “στο άσχετο” και να ανοίξεις κουβέντα. Να δείξεις ενδιαφέρον.

Αυτόν τον μήνα είχαν γενέθλια εξαιρετικοί φίλοι. Τι ωραία που κάποιες ημερομηνίες τις ξέρω, χώρίς να υπάρχουν online.

via Instagram

ΑΝΤΙ ΟΡΙΣΜΟΥ.

Η βουλή περί τα μέσα Ιανουαρίου [1828] προσκαλεί τον Κυβερνήτην (Ι. Καποδίστριας) να ορκισθή τον όρκον του συντάγματος της Τροιζήνος. […] Και ιδού ο λόγος του προς αυτούς.

«Δεν είναι δυνατόν, αδελφοί, να ορκισθώ τον όρκον του συντάγματος, διότι δεν εμπορώ να σας υποσχεθώ να φυλάξω ό,τι δεν έχετε και ό,τι δεν με παραδίδετε. Αλλά σας υπόσχομαι να προσπαθήσω διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, όσον δύναμαι».

Νικόλαος Σπηλιάδης. Απομνημονεύματα, Δ΄. Αθήναι 1970. 80.

via Instagram.