31

Φέτος τα (31α) γενέθλιά μου με βρήκαν να υπηρετώ τη θητεία μου ( περισσότερα για αυτό σε επόμενο άρθρο 😛 ). Ο περασμένος χρόνος έφυγε πολύ γρήγορα και δαπανήθηκε σχεδόν εξ’ ολοκλήρου σε δουλειά. Δουλειά, που πλαισιώθηκε ευτυχώς από ενδιαφέρουσες προκλήσεις.

Την χρονιά που πέρασε είχα την χαρά να δω την Social Mind να μεγαλώνει κι άλλο και την ομάδα μας να αποκτά ουσιαστικούς δεσμούς εντός και εκτός γραφείου (στο τελευταίο θέλω να πιστεύω ότι βοήθησε αρκετά και η διοίκηση :P). Λειτουργώντας σε ένα περιβάλλον πλήρους οικονομικής, πολιτικής και, δυστυχώς, κοινωνικής αβεβαιότητας είχα τον φόβο ότι όλα τα παραπάνω μπορεί να έχουν αντίκτυπο στην παραγωγικότητα και / ή την λειτουργία της εταιρίας. Πολύ γρήγορα όμως διαψεύσθηκα και για αυτό, Άγγελε, Θεόφιλε, Θοδωρή, Ιωάννα, Πελαγία, Angel, Κυριάκο, Γιώργο, σας είμαι ευγνώμων. Αυτή τη χρονιά, παρόλο που η κατάσταση της χώρας βρίσκεται στην ίδια, αν όχι χειρότερη, κατάσταση επέλεξα να εμπιστευθώ την ομάδα μου και να μην αγχωθώ προκαταβολικά 😛

Εν όψη θητείας χρειάστηκε να απομακρυνθώ σταδιακά από κάποιες ομάδες τις οποίες αγαπώ ιδαίτερα. Το Open Coffee Thessaloniki, το οποίο παρά τα 9 χρόνια παρουσίας στην πόλη, συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα πιο αγαπητά events αυτής. Είναι περίεργο να λαμβάνω πλέον το πρόγραμμα των συναντήσεων και να μην ξέρω από πριν τους ομιλητές αλλά με αποζημιώνει η άριστη δουλειά που κάνουν ο Γιώργος και ο Χρήστος 🙂 Ο Σύλλογος Αποφοίτων του Π.Σ.Π.Θ. υπήρξε η πρώτη ομάδα της οποίας έγινα μέλος το 2003 αμέσως μετά την αποφοίτησή μου από το Λύκειο. Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα σωματεία της πόλης το οποίο σήμερα αναβιώνει (κατά την άποψή μου) με έναν σύγχρονο χαρακτήρα διατηρώντας παράλληλα όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του παρελθόντος. Τέλος, το Open Thessaloniki, μια ιδιαίτερη ομάδα εργασίας συνεχίζει να λειτουργεί σχεδόν under the hood παράγοντας όμως ποιοτική και στοχευμένη δουλειά (με τη στόχευση να έχει επιτευχθεί αφότου αποχώρησα οπότε, ίσως άργησα κιόλας :P). Θέμη, Άρτεμις, Σοφία, Βασίλη, Κώστα, αναλάβατε πάνω στην ώρα!

Τον Αύγουστο του 2015 συμμετείχα στο πρόγραμμα Train the Trainer του Open Data Institute. Ανεξαρτήτως της πιστοποίησης, το συγκεκριμένο πρόγραμμα υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του περασμένου χρόνου αφού αναγκάστηκα να λειτουργήσω σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον εκμάθησης από αυτό που είχα συνηθίσει και να διδαχθώ αντικείμενα εκπαίδευσης για τα οποία είχα μέχρι τότε μαύρα μεσάνυχτα.

Σε επίπεδο προσωπικών στόχων μπορώ να πω ότι ήταν μια χρονιά αποτυχιών. Δεν κατάφερα να αυξήσω τον προσωπικό μου χρόνο, πράγμα που ήταν και ο βασικότερος στόχος που έθεσα στην αρχή της χρονιάς. Επίσης κάποιοι στόχοι για “πιο” υγιεινή ζωή παραμελήθηκαν. Για τα 32 αποφάσισα να μην θέσω συγκεκριμένους στόχους αλλά να αφήσω τα πράγματα που ήδη τρέχουν να εξελιχθούν. Πιστεύω πως θα είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα χρονιά με νέες προκλήσεις και σημαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής μου, ελπίζω προς το καλύτερο 🙂